Rynek

Ruszył za Nią. Dziwaczna rasa, dziwaczny klasztor. Po cholerę komuś kotoludzie zdolni władać magią demoniczną?
Zrównał się z Nią. Wykorzystywał te same co Ona sztuczki telepatyczne - Żeby znaleźć samego siebie musisz rozpocząć z punktu, w którym nie wiesz kim właściwie jesteś.
Rozejrzał się po Laros, odbudowa szła strasznie powoli i opornie. Ciężko będzie o schronienie, ale coś się zawsze znajdzie.
- Masz jakieś pieniądze przy sobie? Mogłabyś zainwestować w jakiś remontowany budynek, lub coś sobie wynająć..
Był ciekaw jak poradzi sobie z nowo odkrytymi problemami znalezienia lokum i zdobywania pieniędzy.

Białowłosa przystanęła na środku placu, zakrywając swe oblicze ciemnym kapturem. Bardzo podobał jej się inteligentny rozmówca, który zmuszał ją wręcz do myślenia. Miała dość towarzystwa w postaci chłopów i rzemieślników, którzy myśleli tylko o rzeczach przyziemnych.
-Nie wiem kim właściwie jestem? Ależ ja wiem!- zbulwersowała się jednak po chwili skruszona dodała - Bynajmniej po części..... Jestem Entai z zakonu pod górskim szczytem. Jestem naznaczoną piętnem chaosu kapłanką Demona Nocy, któremu składam hołd i dzięki za posiadaną wiedzę o mrocznej magii i nie tylko. A mój cel? Zgłębianie tajemnic magicznych. Może się ze mną jakimiś podzielisz?
Odwróciła twarz w jego stronę i ukazać się mógł mu uroczy uśmiech, nieco nawet zadziorny lecz wciąż serdeczny.
Nie trwało to długo, ponieważ zaczęła bardzo powoli obracać się wokół własnej osi, przeczesując obecne ludzkie jaźnie. Szósty zmysł pomagał wyłapać coś "suchego, bezpiecznego, ciepłego".
Zatrzymała się zwrócona w kierunku północno-wschodnim.
-Tam niedaleko mieszka stary, samotny od niedawna mężczyzna. Rozpacza po utracie... Żony bodajże. Nie wiem jednak jakie są jego plany dotyczące tego małego domku i drewnianej przybudówki pełnej słomy, siana i różnych dziwnych przedmiotów. Ta stajenka będzie w sam raz do przeczekania deszczu.
Przechyliła lekko głowę na prawo, jak przyglądający się czemuś i zastanawiający się nad czymś kociak.

Przyglądał się Jej z uwagą, od razu wyczuł co robi, gdyby zrobiła to jeszcze raz, to mógłby nawet to powtórzyć.
- Zadaj odpowiednio pytanie, a dowiesz się więcej niż z wyczerpującej odpowiedzi. - odpowiedział telepatycznie przytaczając Jej jedną z samodzielnie wypracowanych prawd życiuowych. - Ja jestem Kylar, pierwsze kilkanaście lat mojego życia byłem eksperymentem mojej "rodziny", która chciała zrobić ze mnie swoją broń. Udało im się, ale stworzyli klingę, która nigdy nie służy nikomu poza sobie.
Wysłuchał Jej myśli - Zatem prowadź, zobaczmy czy da się wykorzystać tą sytuację na naszą korzyść.
Wyglądała zabawnie, gdy się przyglądała odległemu budynkowi.

Kaptur płaszcza znów poruszył się nieco, co świadczyło o nastroszeniu się kocich uszu. Nasłuchiwała jeszcze chwilę po czym dziarsko ruszyła do przodu.
Czemu Gamble kopiował magię innych? Tych, którzy całe swoje życie spędzili na zgłębianiu sztuk magicznych?! To zakrawało pod zwykłą kradzież! A tłumaczenie się "eksperymentem" zdawało się być niewystarczające. Dlaczego też płatny morderca za nią podąża? Może sama niedługo stanie się celem bezlitosnego mężczyzny? Może powinna spławić gościa, póki nie jest za późno?!
...
Kilka takich myśli przewinęło się bardzo głęboko w jej głowie. Prawdopodobnie nie do odczytania z umysłu, bez dogłębnej analizy danych. Ale kto wie... Westchnęła tylko prawie niezauważalnie. Jej dodatkowy zmysł nie zawsze sprawdzał się na ludziach obdarzonych talentem...

Postanowiła być jeszcze bardziej czujną. Może jeszcze nauczy się czegoś od tego intrygującego mężczyzny? Na razie pozostawało schronić się przed nadchodzącym deszczem.

[z tematu. ]

[do-innego-tematu]