Mini wodospad

Nie przerywał kontaktu wzrokowego z nieznajomą dziewczyną. Nie rozumiał, czemu się tak do niego uśmiechała. Może był brudny? A, dupa z tym. Grunt, że ładnie się uśmiechała .
Oni siedzieli sobie w wodzie, a on nie zamierzał nawet tam podchodzić. Jak każdy szanujący się Morcon, od samego patrzenia dostał dreszczy.

Otworzył oczy do połowy i spojrzał się na nie znajomego a potem na Amadee.
- Nie musisz tu siedzieć jak nie chcesz. Jak chcesz z nim pogadać to idź mną się nie przejmuj, ja tu będę siedział.
Powiedzaił miłym i przyjaznym głosem.

Dziewczyna uśmiechnęła się i jak gdyby nigdy nic dała Kyojiemu całusa w polik.Niby nic,ale do Amadei było to niepodobne.Sama nie wiedziała czemu to zrobiła...Odruch?Wdzięczność?Prędzej to drugie.Dziewczyna wstała z wody,była cała mokra,sukienka przylegała do jej zgrabnej sylwetki,a włosy mokrymi pasmami przylegały do jej twarzy.Zarzuciła na siebie płaszcz i podeszła do nieznajomego.
-Witaj.
Powiedziała wciąż uśmiechając się lekko.

- Yo - przywitał się chrypliwym półszeptem, by nie zakłócać konsternacji nieznajomego. - Nie zimno ci? Ja bym umarł .
Z tego powodu pozwolił sobie nie wyciągnąć do niej dłoni, ale nic na ten temat nie powiedział.
Pociągnął nosem. Dopiero teraz poczuł od niej łagodną, jakby przemieszaną woń "ciężkiej" krwi.

Zdziwił się jej pocałunkiem. Patrzył jak odchodzi. Kiedy już zaczęła rozmowę z nie znajomym, uśmiechał się lekko tylko nie wiedział czemu. Po chwili wrócił do medytacji. Był teraz spokojny i skupiony. Jego wyraz twarzy był poważny i spokojny.

(Jak chce cie to piszcie bez mnie bo nie wiem czy akurat będę wtedy co wy a nie chce was blokować.)

-Zimno? No może troszeczkę.
Powiedziała z uśmiechem,a jej głos był cichy gdyż nie chciała przeszkadzać Kyoji'emu w medytacji.Spojrzała w jego stronę i uśmiechnęła się,ale on raczej tego nie zauważył,ponieważ miał zamknięte oczy.Po chwili znów odwróciła się w stronę nieznajomego,równiez dopiero teraz zwróciła uwagę na jego lekko demoniczną aurę,jednak owa aura nie była zupełna tak samo jak u niej.Coś ich łączyła jednak on zapewne był połączeniem demona z inną rasa niż ona,a przynajmniej tak zakładała.Nie spotkała jeszcze drugiej osoby o tym samym połączeniu.Gdy wyczuła,że nieznajomy ma coś wspólnego z demonami cofnęła się odruchowo,lecz po chwili starając się opanować wróciła na poprzednie miejsce.'Przecież nic Ci nie zrobi.'-powtarzała sobie w myślach.

Domyślił się, że on także został już rozpoznany - na to przynajmniej wskazywał dziwny odruch nieznajomej.
- Hyh... nawet inni demonowaci boją się Morconów...? No patrz, jakiego mam pecha.
Uśmiechnął się blado półgębkiem. - Jestem łagodny jak baranek, nic się nie bój.
Wbił wzrok w ziemię.

-To nie o to chodzi,że boję się konkretnie ciebie,czy przedstawicieli Twojej rasy.
Dziewczyna pokręciła lekko głową na znak,że nieznajomy nie ma racji.Bo jej nie miał to był jej odruch,po latach ukrywania się nie była w stanie tak po prostu podejść do kogoś innego gatunku i zachowywać się jak gdyby nigdy nic.Nie potrafiła tego,była wychowana w strachu i zawsze spotykała się z obrzydzeniem bądź nienawiścią do jej osoby.Czasami sama siebie nienawidziła za to kim jest,ale te czasy minęły.Musi nauczyć się żyć inaczej.
-A tak w ogóle nazywam się Amadea.
Powiedziała z lekkim uśmiechem,nie wiedziała czy wypada przedstawiać jej również Kyojiego więc z tym na razie się wstrzymała.

- Gray - mruknął.
On nic nie miał do swojej rasy. Nie zawsze spotykał się z sympatią, ale uważał to za problem tych, którzy bali się go, choć go nie znali. Dla niego takie osoby były z góry przegrane.
- A porządku, nie musisz tłumaczyć. Wierzę ci - ubiegł ewentualne wyjaśnienia.

-Miło Cie poznać.
Uśmiechnęła się promiennie.A co do wyjaśnień to i tak żadnych by nie było,sprawa była za świeża,więc póki co wszystko zostawało między nią,a Kyojim.Kiedy pomyślała o chłopaku jej wzrok znów zwrócił się w jego kierunku,wciąż medytował dziewczyna zastanawiała się jak długo może tak wytrzymać.Wody była faktycznie zimna.

- Z wzajemnością.
Także się uśmiechnął, co prawda nie tak promiennie i ładnie jak ona, ale przynajmniej szczerze.
Zerknął na nieznajomego, któremu w wodzie najwyraźniej było bardzo dobrze, bo stamtąd nie wychodził.
- On tak często?

Siedział tak już dość długo. Zaczął już czuć że jest mu zimno. Otworzył oczy i zauważył że o dziwo ta dwójka się dobrze dogaduje w tak krótkim czasie, Był ciekawy o czym tak nawijają. Nagle w stał i ruszył w ich kierunku. Gdy był już przy swoich rzeczach uśmiechnął się i ukłonił się na przywitanie aby im nie przeszkadzać. Kiedy już ubrał górną cześć swojego ubrania i założył pasa z mieczami, w ten nagle kichnął co znaczył ze się albo przeziębił albo go obgadują. Postawił na to drugie, nie wiedząc czemu.
- Nie wiecie ze nieładnie jest kogoś obgadywać ? A tak poza tym jestem Kyoji.
Powiedzaił pierwsze zadnie do obojga a drugie do chłopaka, przy okazji na niego patrząc.

-Nie.Chyba.To znaczy nie wiem.
Powiedziała do Gray'a.Wypowiedź może była trochę chaotyczna,ale co się dziwić Kyoji;ego znał zaledwie od jednego dnia więc skąd miała to wiedzieć?Po chwili podszedł do nich Kyoji.Amadea uśmiechnęła się do niego,ale słysząc zarzut,że go obgadują jej uśmiech zbladł.
-Ależ Kyoji my Cię nie obgadujemy.Gray po prostu pytał czy często tak medytujesz,w wodzie.
Wyjaśniła pośpiesznie i uśmiechnęła się do obu mężczyzn.

- Obgadywać? Niieee, skąd.
Amadea właściwie ujęła zamysł, więc nie widział potrzeby, aby ponownie to tłumaczyć. Utkwił tylko wzrok jasnych oczu w twarzy Kyoji'ego.
Hm? Chyba miał deja vu.
- Gray, także mi miło.

Spojrzał się na nie znajomego, nie kojarzył go z swojej przeszłości. Spojrzał się na dziewczynę. Patrzył się na nią z powagą.
- Ok wierze ci nie mnie nie obgadywaliście. A wiec o czym tak zawzięcie gadaliście, jeśli można wiedzieć ?
Zapytał się z miłym wyrazem twarzy, przy okazji krzyżując sobie palce za szyją. Patrzył się teraz kątem oka na mężczyznę, bo miał dziwne wrażenie, że ten się na nie go patrzy tak, jak by wiedział kim jest Kyoji.

Dziewczyna zastanowiła się chwilę nad zadanym jej pytaniem.
-Nad niczym szczególnym.
Powiedziała w końcu,nie było to kłamstwo bo według niej ich wcześniejsza rozmowa nie objęła jakiś szczególnie ważnych tematów.Amadea uśmiechnęła się lekko do obu mężczyzn,ale jej uwagę zwróciło ich dziwne zachowanie...Gray wyglądał tak jakby znał Kyojiego,zaś jej towarzysz zerkał kątem oka na nowo poznanego chłopaka jakby obawiając się,że ten wie za dużo.Dziewczynę to dziwiło,ale i śmieszyło więc po dłuższej chwili patrzenia to na Graya to na Kyojiego powietzrze wypełnił jej dźwięczny śmiech.

Zorientował się, że Kyoji patrzył na niego dziwnie, a po chwili także Amadea. Ta dziwna sytuacja nie wytrąciła go z równowagi, jednakowoż nie chciał jej przedłużać. Odwrócił więc wzrok, patrząc w niebo.
- Chyba będzie lało.
Nie zamierzał dać się złapać przez deszcz! Nienawidził go.
- Ej, ja powiedziałem coś nie tak, że tak na mnie patrzycie...?

Po chwili spojrzał się na dziewczynę a potem w niebo. Patrzył się w nie długo i tajemniczo tak jak by nad czymś myślał.
- Ja się patrzył bo nie ma nic innego do roboty
Powiedzaił nie odrywając wzroku od nieba.
Ciekawe co się teraz dzieje w krainę bogów. Pewnie już przestali mnie szukać i zajęli się dalszym pilnowanie żyć ludzi. Trochę to smutne że tak szybko moja kariera boga śmierci trwała (ok 118 lat na ludzki), ale co ja na to poradzę że los chciał abym został Vizardem
Myślał teraz z miłym uśmiechem

-Nic nie powiedziałeś,po prostu jesteście tacy zabawni!A ja mam dziś niezwykle dobry humor!
Powiedziała wciąż uśmiechając się do mężczyzn.Kiedy jednak z jej ust padło ostatnie zdanie z jej wypowiedzi jej wzrok spoczął na Kyoji'm.Zarówno dla niego jak i dla niej oczywistym był powód jej szczęścia,ale dla Graya mogło to wydać się dziwne,że Amadea tak często zerkała w stronę swojego towarzysza i uśmiechała się do niego,i jeszcze ten całus przed poznaniem Graya...

Ich tajemnicze uśmiechy i spojrzenia w jakże konkretnym kierunku dały mu trochę do myślenia. Podniósł się z trawy, otrzepał tyłek, poprawił jasną koszulę.
- Wiecie... to ja chyba wrócę już do warsztatu. Mam sporo pracy .
To akurat było prawdą. Musiał sprostać kilku zamówieniom.

Kiedy usłyszał słowa dziewczyny a potem chłopaka, zdziwił się nie co. Wiedział czemu Amadea może być szczęśliwa, ale zdziwił go nagłe postanowienie zostawianie ich przez chłopaka. Jego zachowanie wydał się Kyojiemu dziwne. Spojrzał się na niego.
- Zanim pójdziesz powiedz mi co ma na myśli "mam sporo pracy ?". Kim jesteś z zawodu ?
Kyoji nie zamierzał owijać w bawełnę.

-No właśnie.Dlaczego musisz już iść?
Dziewczyna posmutniała,dlaczego tak szybko chciał ich opuścić? Może coś zrobiła nie tak albo po prostu jej nie lubił?Zaciekawił ją tak jak Kyojiego fakt kim jest Gray z zawodu.Czekała więc na odpowiedź patrząc na chłopaka,a jej uśmiech lekko przygasł.

Widząc, że Amadea posmutniała zdziwił się, czego jednak nie dał po sobie poznać. Przeniósł wzrok na Kyojiego, przymrużył powieki.
- Jestem tylko prostym kowalem - szepnął.
Na razie jeszcze nie ruszył się z miejsca, ale naprawdę odnosił coraz większe wrażenie, że w czymś im przeszkadzał.

Spojrzał się na chłopaka. Nie wiedział czemu, ale mu nie wystarczył tylko to kim jest z zawodu. Miął teraz wielką ochotę go jeszcze popytać, lecz nie chciał. Walczył teraz ciekawością.
- A więc możesz już iść jak chcesz.
Powiedzaił poważnym głosem i spojrzał się znowu w niebo.

-Hę?
Dziewczyna byłą zaskoczona słowami Kyojiego.Przecież dopiero co go poznali!A on już mówił,że może iść.Nie podobało się jej to,ale decyzja należała do Graya.Nie mogła go przeciez zatrzymać siłą.No dobra mogła,ale nie chciała.

O ile Kyoji zachowywał się całkiem normalnie, to zachowania Amadei nie rozumiał wcale. Nie znali się wcale, a ona smuciła się, bo odchodził? To nie mieściło się w jego pojęciu świata.
- Mam warsztat w Laros, przy rynku. Jakbyście potrzebowali kiedyś broni, pancerza, tarczy, czy innej dupereli to zapraszam - zareklamował się cicho, pożegnał ich skinieniem głowy i odszedł w kierunku miasta.

[z/t]

Nadal patrzył się w niebo tak jak by go Gray już nie obchodził. Wysłuchał go a gdy odszedł Kyoji spojrzał się na wodospad. Patrzył się na nie go przez chwili po czym zaczął stąd odchodzić. Nie miał tu już nic do zrobienie więc po co ma tu jeszcze być. Szedł pewnym i równik krokiem. Nie oglądał się nawet czy Amadea też idzie oraz czy zauważył że on odchodzi. Szedł w ciszy i w skupieniu. Myślał teraz o w ile rzeczach.

Nagle coś odepchnęło Kyoji'ego ze sporą siłą, po czym jakieś półtora metra od chłopaka błysnęło jasnoniebieskie, ostre światło.
- Mam cię, śmieciu...- mruknąłem do siebie, wychodząc ze świata duchów.
Po prostu miałem zająć się kilkoma duchami, to światełko było ostatnim z nich. Teraz trzeba było tylko wrócić do miasta po wypłatę.
Rozejrzałem się po okolicy.
- Nie ma co, daleko mnie zaciągnął.- powiedziałem, ignorując obecność pozostałej dwójki osób.

Nagle co go odepchnął powodując że z dużą prędkości odleciał na dużą odległość do tyłu. Kiedy już się zatrzymał sięgał po jeden z mieczy i spojrzał się rozzłoszczony w tam tym kierunku. Kiedy zobaczył że nie znane światło znikło i pojawił się kolejny nie znajomy nieco się zdziwił ale nadal był zły za to że coś go zaatakowało. Nie wiele myśląc uznał że owy nie znajomy go zaatakował. Kyoji był za daleko więc nie słyszał co mówił dziwny mężczyzna.
- Jak śmiał mnie zaatakować, zapłacisz mi za to.
Mówiąc to ruszył na niego z mieczem.

Z krótkiego zamyślenia wyrwał mnie szarżujący mężczyzna. Odruchowo przeszedłem do wymiaru spektralnego, uniemożliwiając Kyoji'emu zranienie mnie.
- A po co miałbym atakować kogoś tak słabego? Nie dowartościowuj się...- powiedziałem, wracając do świata żywych, kilka metrów za agresorem.

Kiedy nie znajomy znikł. Kyoji zatrzymał się i zaczął się rozglądać.
- Może i jestem słaby, ale nie tchórzę i się nie chowam
Nie był za silny ani za dobry w wyczuwaniu energii lub zapachu, ale miał przeczucie, którym się kierował. Szybko się odwrócił i nie czekając zadał cięcie z góry w dół. Nie wiedział czy trafił.
- A ty to kto że sądzisz ludzi nie znając ich
Zapytał nadal zły. Nie myślał teraz tak jak zawsze liczył się, aby zrewanżować się nie znajomemu, nawet jak by to znaczył, że miał bym ponieść klęskę i stracić dużą ilość krwi.

Kyoji zaatakował akurat wtedy, gdy wracałem z zaświatów. Mało brakowało, a ostrze jego miecza by mnie zarysowało :3
- Cóż, możesz nazwać mnie tchórzem. Po prostu nie jestem tak głupi by wystawiać się na ciosy.- odparłem, materializując miecz.
Nie zamierzałem atakować, bo i po co. Nie miałem prawie żadnego interesu w chlastaniu nieznajomego. Blokowanie i unikanie jego ciosów w zupełności powinny wystarczyć.

Atakował nie znajomego w złości nie myśląc o tym co może się stać. Zadawał z każdą sekundą coraz silniejsze i nie spodziewane ataki. Zagubił teraz siebie, nie był już taki jak kiedyś.
- Walcz tchórzu albo daj się zabić.

Zgrabnie unikałem każdego cięcia, co zresztą nie było tak trudne jak się wydawało. Ataki były raczej bezmyślne.
- Ale po co? Ciekawiej jest popatrzeć na twoje bezpodstawne wybuchy agresji.- rzuciłem do niego znad miecza, blokując któryś z kolei cios.
Nagle zniknąłem, by po chwili pojawić się 10 metrów za Kjodżem.

- Nie lekceważ mnie. Tylko dla tego że potrafisz znikać i się pojawiać nie znaczy że możesz uznawać się od razu za lepszego. Walcz wreście bo inaczej cię do tego zmuszę
Powiedzaił to poważnym głosem. Kiedy znowu nie znajomy znikł, znowu poddał się intuicji i obrócił się.
- Jednak jesteś tchórzem bo boisz się walczyć i znikasz a potem pojawisz się za mną. Pewnie chcesz mnie zaatakować o tyłu bo boisz zemną walczyć

[pisze się "wreszcie" ]

- To proszę bardzo, zmuś mnie.- powiedziałem dość wesołym tonem. Naprawdę miło było się czasem spotkać z takim napaleńcem. Aż dziwne jak to humor poprawiało...
Spokojnym krokiem zacząłem krążyć dookoła Kjodża, stale go obserwując.
- On tak często?- spytałem, przechodząc koło dziewczyny stojącej na uboczu.

Słysząc jego słowa uśmiechnął się i podniósł dłoń do twarzy. Nagle gdy już miał przyzwać maskę, jego dłoń zaczęła się drżeć. Zdziwił się tym bardzo bo nie pamiętam, by takie coś się zdarzało.
Co jest ? Czemu on drży ? Może to jest znak żebym jej nie używał, albo że się mylę z tym atakowaniem go ? Co mam teraz zrobić
Zaczął się zastanawiać i przy okazji nieco uspokajać. Stał teraz w miejscu z spuszczonym mieczem. Patrzył się na drżącą dłoń.

Dziewczyna byłą zaskoczona tym co się działo.Nie nadążała za bezmyślnymi atakami Kyojiego,które przeprowadzał w napadzie gniewu.Nie wiedziała też po co atakuje nieznajomego,gdyż całe wcześniejsze zajście widziała dokładnie i wiedział ,ze nie jest ono winą 'znikającego' mężczyzny.Kiedy nie znajomy zwrócił się do niej nie wiedziała co powiedzieć.Chłopaka znała od niedawana.
-Nie..chyba..
Powiedziała w końcu,a jej głos był niepewny.Nie podobało jej się,że nieznajomy wciąż znika i pojawia się za Kyojim.Z jej gardła wyrwało się w końcu przeciągłe i dość głośne warczenie,a w miejscu w którym przed chwila stała pojawił się biały tygrys.Zwierze bacznie obserwowało mężczyznę zbliżając się do znajomego chłopaka.
-Uspokój się!Co jest?
Spytała go trącając jednocześnie jego rękę zimnym nosem.

Stał tak dość długo odsłonięty. Do nie go dotarła dla czego go tak atakował i dla czego dłoń mu drżała. To wszystko był związane z jednym. Z lękiem o to że może znowu przegrać. Bał się teraz. Nagle usłyszał głos Amadei. Nie wiedział co ma zrobi.
- Został mnie
Wrzasnął i machnął ręką, aby i dziewczyna i nie znajomy nie zbliżyli się do niego.
- Nie znasz mnie, nie wiesz nic o mnie więc zostaw mnie w spokoju
Słowa ten skierował do Amadei i szybkim ruchem dłoni nałożył maskę. Nagle zniknął. Nie był go już tu. Uciekł.

[zt]

No i po całej zabawie... Stojąc w miejscu, obserwowałem zaistniałą sytuację.
- Aż chce się go gonić...- mruknałem do siebie wesoło, przechodząc w ludzką postać. Gdy chłopak już zniknął z pola widzenia, spojrzałem na tygryska.
- Terinei, mam rację?- spytałem.

Dziewczyna,a raczej tygrysica byłą zaskoczona zachowaniem Kyojiego,ale nie ruszyła się z miejsca.Miał racje nie znała go,ale nie zasłużyła na takie traktowanie.Co go ugryzło? Tego nie wiedziała i chyba się nie dowie,gdyż nie miła najmniejszego zamiaru za nim iść,nie chciał jej widzieć to nie.Kiedy zwrócił się do niej nieznajomy zmieniła się ponownie w człowieka.
-Nie.
Odpowiedziała krótko i pewnie.Nie wiedziała kim jest mężczyzna,ale nie miała zamiaru uciekać.

Przeciągnąłem się i ruszyłem spokojnym krokiem w kierunku drzew.
- A dałbym sobie za to obydwie ręce odciąć....- odparłem, zerkając na nią.
Gdy już dotarłem do drzew, zacząłem pobierać z nich energię. Po paru minutach roślinki w promieniu 1.5 metra ode mnie były kompletnie zdechnięte :3

Amadea nie była sobą.Powoli się ściemniało,a w niej budziła się nocna łowczyni.Na jej twarzy zagościł złośliwy uśmieszek.
-To uważaj,no jak będziesz tak pochopnie oceniał ludzi możesz te swoje rączki stracić.
Powiedziała złośliwie,a jej głos był chłodny niczym lód.Podeszłą do miejsca w którym wcześniej zostawiła swój miecz i sztylety.Podniosła jej,a następnie schowała sztylety w płaszczu.Miecz zaś wzięła do ręki i z nudów zaczęła się nim bawić.

- A co, ty mi je odetniesz?- prychnąłem z nutką pogardy w głosie. Nie uważałem dziewczyny za zagrożenie, lecz byłem gotowy do materializacji kosy.
Dalej łaziłem po lesie, pozbawiając energii kolejne drzewa. Skakanie pomiędzy wymiarami wymagało dość sporych nakładów mocy.

-Może kiedyś,jak na to zasłużysz.
Powiedziała zjadliwie.Jej pozycja była jeszcze bardziej arogancka niż jej zachowanie.Wciąż obracała w ręku swój miecz,który lśnił w ostatnich promieniach słońca.
-Nie przeceniaj swoich możliwości Helivie.
Powiedziała pewnie.Doskonale wiedziała jakiej rasy był nieznajomy,szczególnie teraz kiedy jej zmysły były wyostrzone jeszcze bardziej niż za dnia.

Parsknąłem śmiechem. Wciąż spacerowałem dookoła.
O, jak miło. Czyli ktoś na tym świecie jednak wie, czym są Heliv. Uśmiech sam się cisnął na usta.
- Cóż, równie dobrze mógłbym powiedzieć ci to samo.- mruknąłem.

-Nawet nie wiesz kim jestem.
Prychnęła z pogardą,jej głos był zimny i tajemniczy zarazem.Wciąz bawiąc się Arazelem bacznie obserwowała poczynania mężczyzny.Nie podobało jej się,że niszczy otaczająca ich przyrodę.

- A po co mi to wiedzieć? Wystarczy że wiem, że zmieniasz się w zwierzę.
Utkwiłem w niej spojrzenie swoich żółtych oczu. Skoro nie była całkowicie Terinei, to mogła mieć jeszcze jakieś inne, niebezpieczne zdolności. Lepiej jej nie lekceważyć.
W końcu zaspokoiłem głód energii i zostawiłem nieszczęsne drzewa w spokoju. Za parę godzin powinny odżyć. Więc to żadne niszczenie :3

Uśmiechnęła się jeszcze złośliwiej.
-To nie wszystko co umiem.
Powiedziała przenikając go swoimi czarnymi oczami.Ta rozmowa stawała się coraz zabawniejsza,a mężczyzna z którym ja prowadziła był jeszcze zabawniejszy.

Ruszyłem powoli w jej kierunku.
- Tego się akurat domyśliłem.- odparłem, gdy mijałem dziewczynę. Posłałbym jej taki prawie miły uśmiech, ale nie chciałem się fatygować ze zdjęciem maski. Ale poczochrałem jej włoski :3
Nie zatrzymywałem się przy niej tylko szedłem dalej. Po dłuższej chwili zniknąłem pomiędzy drzewami.

[z/t]