Stolik na boku

Wszedłem z Valentiną i Razielem do karczmy, prowadziłem ich do stolika umiejscowionego na boku, tak co by nikt nie przeszkadzał. Zasiadł z innymi, karczmarz który go pamiętał przyniósł wino i trzy lampki. Dałem mu sakiewkę. - Dla mnie pieczona pierś kurczaka, tylko duża Powiedziałem karczmarzowi. po czym odwróciłem się do towarzyszy. - A wy co zjecie i wypijecie?

Wszedłem razem z resztą i oczywiście zająłem miejsce przy stole. Najwidoczniej Perek stawiał. Naprawdę fajny z niego typ :3
- Ja podziękuję za posiłek, chociaż winem nie pogardzę.- zaśmiałem się.
Chyba powinienem nieco ograniczyć alkohol. Powoli, powoli, ale jednak, wpadałem w nałóg. O tak. Zacznę ograniczać.
Ale od jutra.

Szła grzecznie za nimi i równie grzecznie wczłapała za nimi do oberży. Poprowadzona przez artystę do odpowiedniego stolika zajęła jedno z krzeseł przy nim, zaraz zakładając nogę na nogę i dłonie układając na udach. Nie było jej może zimno, lecz tym bardziej ciepło, dlatego zrezygnowała ze swojego pomysłu ściągnięcia pelerynki i tak jak usiadła, tak postanowiła siedzieć. Z twarzą niewyrażającą żadnych uczuć i mocno zaciśniętymi ustami wyglądała jak jakaś porcelanowa lala nie z tego świata. Lub rzeźba wykonana przez osobę ze sporym uszczerbkiem na mózgu, jak kto wolał.
- Ja również za posiłek dziękuję, co do wina... nieładnie tak nieletnią upijać - wyszczerzyła białe ząbki, które jednak na tle bieluśkiej buźki nie wypadały tak imponująco, jak u reszty ludności. Szkoda. - Ale skoro już, to poproszę wódkę z lodem.
Czym jak czym, no ale mocną głową to się Valentynka mogła chełpić! Zresztą, pić wódkę nauczył ją jej pan i władca, który uważał wino za typowo elfi trunek...

- Więc przynieś mi również Kufel Mózgojeba. Karczmarz odszedł. Nalałem wina kolejno Valentinie, Razielowi i Sobie.
- Wypijmy na rozgrzewkę. Podniosłem lampkę do góry, po czym stuknąłem o lampkę każdego innego i wypiłem zawartość.

- A nasza młoda dama czym się zajmuje? Spytałem się Valentiny gdy otrzymaliśmy zamówienie. Zacząłem jeść, popijając czasem wino. Gdy skończyłem wziąłem w dłoń kufel z Mózgojebem.
-Ktoś kiedyś powiedział, że Elfy mają słabe głowy. Cóż to tylko stereotyp
Podniosłem kufel do ust, zacząłem pić. pół kufla zniknęło. Coś się zakręciło, zwróciłem to co wypiłem do kufla, dodatkowo trochę mięsa. Rzuciłem kuflem przez okno.
- Chyba zostanę przy winie. Rzuciłem lekko słowem po czym dokończyłem posiłek...

- Mity skądś się biorą, długouchy, nieodporny na alkohol przyjacielu.- skwitowałem to wesoło, jednocześnie dość głośno się śmiejąc. Peri pokazał, dlaczego nie lubię za mocnych trunków.
Uzupełniłem braki wina w lampce.

Wielce zaintrygowana oglądała szopkę wystawioną przez Perka, uśmiechając się szeroko. To było naprawdę zabawne! Niestety, swojego trunku się nie doczekała, może nawet to lepiej, bo zaraz zerknęła za okno i w tym momencie ciemność nocy uderzyła ją w twarz. Było późno, tak cholernie późno, a ona - mała i biedna - siedziała w miejscu takie jak to. Przecież obiecała, że nie będzie zapuszczać się tam, gdzie czyhać może niebezpieczeństwo lub gorzej - śmierć. Wzdrygnęła się na samą myśl, że będzie wracać zupełnie samiuteńka taki kawał i zerknęła na towarzyszy. No dobrze, nie była w zupełności taka sama, ale jeśli oni się upiją, to na pewno nie będzie dobrze. Westchnęła smutno w odpowiedzi na to, czym się zajmuje i odsunąwszy krzesło od stołu, wstała zeń i poprawiła pelerynkę.
- Raczej niczym konkretnym. W niewielkim stopniu przypomina to zajęcie Raziela.
Mrugnęła wesolutko, chociaż już nie z uśmiechem. Wszak nie odchodziła od nich z radośnią, lecz istotnie - smutkiem. Naprawdę chciałaby się jeszcze z nimi pobawić, ale czas gonił, jakaś szkoda. Podrapała się w głowę.
- Przepraszam, ale muszę iść - mruknęła cicho, po czym w podskokach pognała do drzwi wyjściowych. Otworzyła je lekko i czując zimno szczelniej opatuliła się peleryną. Zerknęła w stronę stolika, przy którym przed momentem siedziała. - Mam nadzieję, że się niebawem jeszcze spotkamy!
Krzyknęła, machając energicznie ręką do Raziela i Periego na pożegnanie. Potem zatrzasnęła za sobą drzwi i jak oparzona pobiegła w stronę domu.

Pomachałem jej lekko na pożegnanie.
- No proszę, a jednak mam tu jakąkolwiek konkurencję...- powiedziałem z uśmiechem, który tak właściwie towarzyszył mi przez cały pobyt w gospodzie. Nawet miło było wiedzieć, że nie tylko ja bawię się tu z umarlakami.
- Tak w ogóle to smacznego życzę.- powiedziałem do Perka, który zajęty był talerzem. Zupełnie zapomniałem o tym drobnym przejawie grzeczności. Zdarza się.

[Perek, teraz była twoja kolejka, nie wiem czy wiesz :3]

[Ale urwał!]

- Dziękuje - odpowiedziałem po czym dokończyłem posiłek. Uzupełniłem braki wina, gestem wskazałem karczmarzowi by przyniósł jeszcze kilka butelek. No Raziel, twoje zdrowie bo mojego szkoda. Wzniosłe toast i wypiliśmy trunek. Czekałam aż Raziel uzupełni braki w lampkach. -Łowcy duchów, ciekawie to brzmi. Uganiacie się za duchami ze srebrną siecią?

- A o co łapać to ścierwo? Ja preferuję tradycyjną robotę bronią sieczną.- odparłem znad kieliszka.
Tak właściwie to nigdy nie wierzyłem we wpływ srebra na duchy, wilkołaki i inne wampiry, chociaż nawet tego metalu w walce nie wykorzystałem. Powód był prosty- srebro tanie nie było.
- I tak w ogóle to tylko brzmi ciekawie. Każde zlecenie wygląda wręcz identycznie, poza tym to wszystko jest za łatwe...- dodałem.

- Skoro tak cię to nuży, zmień zawód. Powiedziałem, po czym dolałem wina i uniosłem kielich na znak byśmy wypili. Po wypiciu trunku, ciągnąłem dalej -Nie wyglądasz na pierwsze lepsze popychadło, sprawdził byś się jako najemy wojownik, ochroniarz. Jeżeli wolisz ciemne interesy zacznij kraść, zastraszać i tak dalej. Jednym słowem stań się bandytą.

Uśmiechnąłem się pod nosem.
- Ciekawa perspektywa, długouchy przyjacielu.- powiedziałem, na znak opróżniając lampkę.
Normalnie jakby Peri wyczytał mi z myśli, w jakim kierunku chciałbym się rozwijać.
- Czyżbyś planował wkręcić mnie w swoje niekoniecznie czyste moralnie plany?- spytałem.
Napełniłem obydwa kieliszki winem, po czym dałem znak do kolejnego opróżnienia.

Opróżniłem kieliszek, po czym zawołałem karczmarza by przyniósł "coś mocniejszego", gdy butelka spirytusu wraz z dwoma kieliszkami została położona na stole. Otworzyłem ją i rozlałem kieliszki. - Nie, po prostu widzę, że nie przepadasz za twoim zawodem, więc pokazuje ci alternatywy. No to zdrowie! Uniosłem kieliszek na znak opróżnienia i toastu. Wypiłem, skrzywiłem się lekko. Po czym położyłem kieliszek na stole. -Zimny, że w rękę parzy a mocny... Tak samo jak ten którzy ci z północy pędzili. Zasięgnąłem do plecaka, po czym pokazałem Razielowi butelkę, z czerwoną kartką, i błyszczącym się nań napisem "Żytnia".
-Trochę podróżowałem, pamiątką właśnie stamtąd. Tą butelkę opróżniłem z niejakim Andrzejem, Zenkiem i.... Jak mu tam było... O! Mateuszem! Położyło nas wszystkich, a rano zero kaca... Kiedy to było... Wzdychałem, po czym spojrzałem na Raziela. - Polewaj, bo się grzeje

Wzruszyłem ramionami, po czym wychyliłem zawartość kieliszka. Wzdrygnięcia nie dało się opanować, gdyż trunek na pewno do słabych nie należał.
- Zero kaca powiadasz... Muszę się kiedyś wybrać na północ.- powiedziałem, uzupełniając płyny w kieliszkach.
- Pokazywanie alternatyw... Nazywaj to jak chcesz, dla mnie to jedna cholera. A zatem... do dna!- dodałem, po czym wypiłem zawartość naczynia. Ponownie się skrzywiłem, czując mocny smak alkoholu.

Wypiłem zawartość kieliszka, tym razem się nie skrzywiając, odstawiłem kieliszek. -Jeżeli chcesz, mogę nauczyć cię kilku rzeczy, ale będzie to trochę trwało. Z resztą odpowiedni sprzęt jest dość drogi. Ale wiesz, trochę roboty i się zwraca. Napełniłem kieliszki - Możemy zacząć od zaraz, jeżeli tylko cię to interesuje. Splunąłem na podłogę. - Zdrowie

No proszę, już nawet sobie mentora znalazłem.
- Spokojna twoja głowa, my, Heliv, a przynajmniej ja, szybko się uczymy. O stronę finansową też nie ma się co martwić. Jakiś czas temu uratowałem tyłek jej królewskiej mości przed istnym potopem bardzo złych duchów.- odparłem, bujając się na tylnych nogach krzesła.
- Taa, zdrowie.- powtórzyłem za Peri'm, po raz kolejny opróżniając kieliszek. Cóż, jeśli każda następna dolewka będzie na zdrowie, to bez problemu sięgniemy po nieśmiertelność.
Ni z tego, ni z owego, w trakcie używania krzesła jako huśtawki straciłem równowagę i runąłem na podłogę. Chwilę leżałem, potem podniosłem się do siadu i zacząłem się głośno śmiać.

- No to lepiej kończmy z tym spirytusem Powiedziałem przez śmiech, po czym wskazałem Razielowi mężczyznę, który siedziałem kilka stolików od nas. Skinąłem mu by nachylił się. - Lekcja numer jeden. Podejdź do tego faceta i rozwal mu flaszkę na głowie. resztę zostaw mi i patrz dokładnie.

Kątem oka zerknąłem na wskazanego faceta. Miałem rozwalić butelkę na jego łbie. Parę sekund zajęło mi zrozumienie sensu tych słów.
- Czyli łączymy przyjemne z pożytecznym...- wymamrotałem sobie pod nosem.
Wstałem z podłogi i chwyciłem w dłoń prawie że pustą butelkę po wcześniejszym winie. Podszedłem do typa, zamachnąłem się nieco... I SRUU!
Teraz tylko poczekać na kontynuację w wykonaniu Perka.

Podszedłem do osobnika, złapałem jego rękę, postawiłem ją łokciem na moim kolanie, uprzednią stawiając nogę na krześle obok. -Gdzie są ku**a pieniądze za las ? Powiedziałem jadowitym tonem prosto w jego oczy. Nim zdążył cokolwiek powiedzieć, uderzyłem go pięścią w podstawę nosa. - Rozumiem w twojej sakiewce,tak? Oderwałem sakiewkę od pasa, zważyłem w dłoni. - Za mało, stanowczo za mało. Wyprostowałem jego rękę ku górze, po czym z całej siły kopnąłem w łokieć, szarpiąc przedramię w dół. Wynikiem tego było wygięcie łokcia w drugą stronę. Gdy odzyskałem równowagę, popchnąłem go na ziemię, po czym wypłaciłem solidnego kopniaka w szczękę.

- Idziemy Razek, robota skończona, mamy CZĘŚĆ długu. Powiedziałem ze szczególnym naciskiem na część. Pokierowałem się w stronę drzwi, czekałem na reakcje Raziela.

Uważnie przypatrywałem się całej sytuacji, mimo raczej nieobecnego wyrazu twarzy. Wszystko wyglądało naprawdę ciekawie, ale jedna sprawa mnie męczyła: Jaki, ku*wa las?
Poczłapałem za Perim, po drodze czochrając włosy ofierze długouchego.
- A podobno elfy to taka pokojowa rasa.- zaśmiałem się, wychodząc z lokalu za moim nowym mistrzem.

[z/t]

- Przed świtem? - zapytał ze zdziwieniem wymalowanym na twarzy. Zaprowadził Shilę do gospody, po czym wybrał stolik, który najmniej rzucał się w oczy.

Odsunął krzesło, by Shila mogła usiąść, po czym zajął drugie.

- Napijesz się czegoś?

Usiadła na wskazanym miejscu i wcisnęła ręce w rękawy płaszcza.
- Nie powiem - odrzekła nadając głosowi lekko enigmatyczne brzmienie. - Będziesz się śmiał
- Może jakiegoś drinka? Dowolnie, ty stawiasz.

Uśmiechnęła się szeroko prezentując kiełki.

- Niech będzie. - wstał od stolika i podszedł do lady. Po chwili dostał od barmana dwa płaszcze, po czym wrócił do stolika, stanął za Shilą i położył Jej płaszcz na ramiona. - Tak powinno być lepiej, przyciągnęłaś uwagę wszystkich mężczyzn w gospodzie. Anonimowość szlag wzięła... Oby nie szukali kłopotów, lubie to miejsce.

Drugi płaszcz zarzucił sobie na ramiona, po czym usiadł na drugim krześle. - Dość tego świecenia klatą. No ale tak czy inaczej ... - urwał, bo barman przyniósł czerwonego drinka dla Shili, oraz kufel ciemnego piwa dla Thane. - Dzięki. Nie będe się śmiać... chyba że czeka na Ciebie mąż. - Przez chwilę wyobraził sobie ten absurd, po czym dodał - Będę się śmiał, bardzo. - po czym rzucił wyczekujące spojrzenie Shili, czeka na odpowiedź.

Poczuła na ramionach dodatkowy materiał, którym owinęła się zupełnie.
- No tak, zapomniałam o tym, przepraszam. Za chwilę o mnie zapomną. A świecenie klatą było jak najbardziej ok.

Podziękowała za drinka i ledwie zamoczyła usta w alkoholu. Dzisiaj już trochę wypiła, więc nie chciała się spić.
- Nie, nie mąż. Mama. Szukam mieszkania, a do tego czasu mieszkam ciągle z rodzicami.
Oparła brodę na dłoni.

- Nie sądze żeby zapomnieli, jest zbyt wczesna godzina, jeszcze rozumieją co się dzieje wkoło. Cóż, lepiej dla nich żeby zapomnieli. - cień uśmiechu przebiegł przez jego twarz - Świecenie klatą uskuteczniam tylko w kilku przypadkach...

- Mieszkasz z rodzicami? - umilkł. Wypił porządny łyk piwa, po czym oparł brodę o pięść. - Wiesz, w sumie to można połączyć przyjemne z pożytecznym, spodobało mi się tutaj, myślałem nad kupnem jakiejś willi, czy większej posiadłości. Mogłabyś tam zamieszkać. - wzruszył ramionami.

W głowie wertował okoliczne budynki, szukał jakiegoś który by mu pasował.

- Najwyraźniej nie wiesz, jak szybko mężczyźni zapominają o półnagiej kobiecie, kiedy przestaje być półnaga - zażartowała.
Naciągnęła na głowę kaptur płaszcza, by jeszcze uskutecznić swoje zniknięcie.

- Brzmi kusząco. Podejrzewam jednak, że matka nie poparłaby mojego wprowadzenia się do pięknej rezydencji jako współlokatorka przystojnego demona. Jestem młodszym dzieckiem i nie zawsze rodzice traktują mnie jak osobę dorosłą.

Wypiła kilka łyków ze swojej szklaneczki.

- No i chciałam sama zarobić na swoje mieszkanie.

- Masz na myśli mężczyzn niskiego pułapu myślowego... Choć w sumie to jesteśmy właśnie w takim środowisku... - przyznał.

- Nie wyglądasz na młodsze dziecko, pozatym Twoi rodzice pozwalają Ci na taką pracę, a na mieszkanie u mnie już nie? Pachnie hipokryzją. Pozatym nie mieszkałabyś za darmo, mogłabyś np gotować... - wybuchnął śmiechem

- No tak, dokładnie takich. No bo nie jestem już półnaga, a ty ciągle ze mną rozmawiasz, prawda? - zauważyła z szerokim uśmiechem.

Zajrzała do swojej szklaneczki, obróciła ją w dłoni.
- Hej, nie jestem striptizerką. Taki kostium zwyczajnie sprzyja tańcowi brzucha.
Wyobraziła sobie siebie w roli kucharki.
- To by nie było głupie.

- Jestem bardzo starym demonem, kilka setek lat wystarczyło żeby zrozumieć kilka prawd o kobietach... - odpowiedział z uśmiechem

- Nie mówie że jesteś striptizerką, ale taka praca to nie jest to z czego będą dumni Twoi rodzice... - wzruszył ramionami - Tak tylko mówie.

- Nie miewam głupich pomysłów, jedynie radykalne lub trudne. - wypił porządny łyk z kufla - A serio to przywykłem do dużego domu, w którym przebywa masa różnych osób, jest permanentna impreza... Jakoś tak mi zostało.

- Jestem tancerką tak, jak moja mama była. Moje umiejętności i ambicje sięgają dużo dalej niż na podest pod nosami grubych kupców - mówiła z entuzjazmem. - W ten sposób sobie dorabiam na mieszkanie i naukę tańca. Mimo to dziękuję za troskę.
Popiła ostrożnie drinka.

- W takim razie dziękuję za propozycję. Jeśli przywykłeś do imprez, to może coś u ciebie zarobię?

- W takim razie dokąd sięgają? - zapytał autentycznie ciekawy, nigdy nie słyszał, ani nie spotkał tancerki która miałaby w głowie cokolwiek co dałoby się zakwalifikować do "ambicji"

- Do tego miejsca najprawdopodobniej będzie wstęp wolny, poza zamykanymi pokojami. - wzruszył ramionami - Taki sam styl jak moje mieszkanie w Piwnicy. Jakoś tak podoba mi się taki styl, wybrane osoby mają własny kąt, jak wracasz do domu to wita Cię toast kilkudziesięciu osób...

- Nie lubię mówić o swoich marzeniach - powiedziała opadając na oparcie krzesła. Założyła nogę na nogę. - Ale interesuje mnie taniec jako sztuka.
Mrugnęła porozumiewawczo.

- Brzmi przyjemnie. Ale czy taka ciągła ilość ludzi nie jest męcząca?

- Raczej nie jest, jak sie chce odpocząć to sie idzie do pokoju, albo wychodzi. - wzruszył ramionami - Zwykle to zdaje egzamin.

- No szkoda, może jednak jakoś uda mi sie to z Ciebie wyciągnąć? - również mrugnął porozumiewawczo

- Taniec jako sztuka, pewnie łatwiej to pokazać i zobaczyć, niż opowiadać i słuchać.

Dopił swoje piwo w kilku łykach.

- Nie sądzę, żeby średnio napełniona karczma sprzyjała pokazom tańca bez wzbudzania zainteresowania. Sztuka tańca polega na czymś więcej, jak tylko na kręceniu tyłkiem.
Zaśmiała się znowu i przeciągnęła. Straciła zainteresowanie drinkiem.

- No dobra, przekonałaś mnie. Zademonstruj swoje zdolności... - podniósł dłonie, a w nich przy niewielkiej eksplozji płomieni pojawiła się Blaze - ... a ja zapewnię Ci prywatność.

Zagrał prostego riffa, który podpalił powietrze w odległości 2 metrów od nich, tworząc ścianę ognia, który zaczynał się kilka cm nad ziemią, a czubek nie sięgał sufitu.

- Masz swoją prywatność, pokaż na co Cię stać Shila. - rzucił Jej prowokująco. Był żywo zainteresowany tym co się stanie.

Poderwała się z krzesła i rozejrzała po ognistych ścianach.
- To wygląda trochę jak "tańcz albo zginiesz". Zachęcające. Pozostali klienci są cali?
Obejrzała się na niego przez ramię, po czym wyplątała z płaszcza jakiś sznurek. Związała sobie nim włosy, zsunęła nakrycie z ramion.

- Tańcz lub giń.. wpada w ucho. - stwierdził zadowolony

- Nikomu nie stała się krzywda, właściciel karczmy wie że nic nie popsuje. Pozatym muzyka, ogień i taniec zawsze idą w parze... takiej trzyosobowej.. - zaśmiał się

- No, no, no... co my tu mamy - powiedział cicho, gdy Shilah ściągnęła z siebie prawie wszystkie ubrania

//nie jest jeszcze naga, prawda?

(nie, nie jest i nie będzie // sorka, że tak zniknęłam, źle się czułam)

Zakołysała się na biodrach, poprawiając spódnicę z kawałków brązowej satyny.
- Skoro już masz tą gitarę to uczyń z niej użytek, i daj mi jakieś tło - zanuciła melodyjnie. - Jakiego tańca sobie życzysz? Tańczę wszystko poza striptizem i głupimi pomysłami klientów, które wykraczają poza tańce kulturalne.

Patrzyła na niego wyczekująco, poprawiając korale.

Przeszedł z prostego riffa do spokojnej, momentami przyspieszającej melodii.

- Skoro mówisz że tańczysz wszystko to zostawię Ci wolną rękę. Zobaczenie Twojej interpretacji muzyki powinno być interesujące..

Nie powiedział już nic więcej, nie chciał słowami psuć dźwięków cichego huku płomieni, będących tłem dla wyraźnych, głośnych brzmień gitary.

- W takim razie zatańczę coś od siebie, by pasowało do muzyki.

Przestała zastanawiać się nad konkretnym stylem, a raczej nad płynnością i dynamiką ruchów. Wsłuchiwała się w brzmienie gitary przez następną chwilę, bo czym okręciła się manipulując dłońmi. Oczy miała półprzymknięte, lekko zamglone skupieniem na muzyce.

Wykonywała nietrudne kroki stawiając na ruchy bioder i brzucha, a kompozycję ubarwiając poruszaniem ramionami i dłońmi. Styl tańca był bardzo niejasny, były chwile w którym przywodził na myśl balet, sekundę potem był to już raczej rodzaj tańca egzotycznego, po chwili znów taniec brzucha. Mieszanka wszystkiego wkomponowana w melodyjne brzmienie gitary.

Przypomniał sobie i zwizuwalizował w myślach wymiary karczmy, poszerzył krąg by dać Shili więcej miejsca, jednocześnie niczego nie niszcząc.

Zgrabnie wplótł skomplikowaną, szybką i trudną solówkę, po czym znacznie przyspieszył motyw przewodni. Shilah jednak się nie przechwalała, faktycznie miała duszę tancerki. Przez chwile zastanawiał się jakiej rasy jest dziewczyna, ale pytanie szybko zniknęło z głowy zastąpione widokiem seksownego tańczącego rudzielca. Na usta wpełzł mu lubaszny uśmiech.

Kiedy przyspieszyła muzyka, także ona musiała przyspieszyć, żeby zachować rytm. Co kilka taktów musiała przesunąć dłonią po twarzy, by pozbyć się natrętnych włosów, kręciła się i wiła. Większa przestrzeń została dobrze wykorzystana.
W pewnym momencie zupełnie zmieniła dynamikę, przez co zdawało się, jakby poruszała się w zwolnionym tepie. Nie była jeszcze zmęczona.

*Zróbmy sobie małą próbę wytrzymałości...*

Znacznie przyspieszył tempo gry, daleko było jeszcze do szczytu możliwości szybkiego grania, ale powinno być to sporym wyzwaniem do wytańczenia.

- Czyżby ktoś tu tracił siły...? - powiedział wystarczająco głośno by być usłyszanym, oraz wystarczająco cicho by nie zakłócać muzyki.

Doszła do wniosku, że to było wyzwanie. Zmieniła więc strategię tańca, teraz postawiła zupełnie na ruchy brzucha i bioder. Miała już lekką zadyszkę, na twarzy wystąpiły rumieńce, grzywka przykleiła się do czoła.
- Nie jestem niepokonana - zapewniła na wydechu.

Zmniejszył tempo muzyki, wstał z krzesła.

- Każde z nas odczuwa zmęczenie, ma ruszam tylko rękoma, mam odrobinę lżej. Nawet jeśli nie jesteś niepokonana to nieźle Ci idzie... - uśmiechnął się porozumiewawczo.

- Co powiesz na małą przerwę?

Okręciła się po raz ostatni i stanęła w miejscu. Oddychała dość słyszalnie.
- Dobry pomysł, nieźle się zgrzałam.
Uśmiechnęła się lekko i wróciła do stolika, gdzie zamoczyła usta w alkoholu. Odgarnęła do tyłu rude włosy.
- Pierwszy występ jest za darmo, zastanów się więc, czy chcesz, żebym już kończyła - mrugnęła do niego.

- W takiej chwili dobrze by było wyłączyć ogrzewającą nas ścianę, ale silimy się na prywatność/anonimowość, więc niestety ogrzewanie zostaje...

Wrócił na miejsce obok Niej, zmienił ton gitary na możliwie najcichszy, ale wciąż utrzymujący ścianę ognia.

- Za taki występ byłbym skłonny zapłacić każdą cenę... Określ się, jakiej zapłaty zażądasz za następny? - wbił w Nią pewne siebie spojrzenie

Usiadła, założyła nogę na nogę, powachlowała się otwartą dłonią.
- Oczywiście płacone w złocie. Za taki występ jak dzisiaj... to spokojnie 100 sztuk złota bym sobie zarobiła - odpowiedziała z szerokim nieco przebiegłym uśmiechem.

Zmierzyła wzrokiem ściany ognia, kryjące ich przed resztą gości.
- Więc może wyjdźmy na zewnątrz?

- Jak dla mnie to dość niska cena za taki występ... - zapatrzył się na Jej uśmiech, zauważył że Shila jest bardzo intrygująca

- W takim razie może chcesz się przewietrzyć? Radziłbym jednak założyć płaszcz nim wyłącze nasz "parawan", Twoje kuszące kształty z pewnością przykują wiele par oczu, a to może zmusić mnie do skrzywdzenia kilkoro z nich przed wyjściem stąd... - puścił Jej porozumiewawczo oczko, poczekał aż założy płaszcz ze zgaszeniem ognia - Pozatym jeszcze by Cie przewiało...

- Nie jestem jeszcze kojarzona ani tak dobra jak wiele moich koleżanek, dlatego nie żądam wielu pieniędzy. Inaczej zupełnie straciłabym zainteresowanie moimi usługami - wyjaśniła z uśmiechem.
Podniosła się z krzesła, i otoczyła się płaszczem.
- Chętnie się przewietrzę.

- Może i nie tak dobra, ale nadrabiasz, a nawet przeganiasz inne urokiem osobistym. - rozejrzał się po gospodzie, wielu osób które były tu przed wzniesieniem ściany już nie było. Odłożył gitarę na stół, podał dłoń Shili, by wstała.

- W takim razie prowadź urocza tancerko. Zgaduje że miałaś na myśli konkretne miejsce myśląc o przewietrzeniu się. - wyprowadził Ją z gospody, po czym dał się poprowadzić.