Zęby Himery

Skały sterczące w wodzie potoku wyglądaja jak olbrzymie zęby i pewnie z tąd ta nazwa. Znajdyje się tu wiele porostów i mchów oraz jakies drobne krzewinki.




Dziewczyna stała tyłem do brzegu na jednym z "zębów". Ubrana była w lekką półprzezroczystą błekitną sukienkę kończącą sie przed kolanami. Kruczo-czarne włosy w krwiste pasemka obecnie rozwiane plątały się na delikatnym wietrze. Pod spódnicą na prawym udzie można było dostrzec zarys kuszy a pod rekawami zarys 2 sztyletów. Jedyne co całkowicie prześwitywało to tatuarz 2 węży splecionch w pierścień na znamieniu w kształcie róży. Dłonie trzymała za plecami trzymając w nich łańcuszek. Można się było mocno zdziwić gdyż stała na śliskiej skale w szpilkach.

- Jeśli się panienka poślizgnie, to piękny rycerz na białym koniu może nie zdążyć z pomocą. Konie z zasady nie galopują po wodzie .
Siedział pod drzewem w bezpiecznej odległości od potoku. Ciągle jeszcze nie czuł się najlepiej po ataku na jego niczemu winny warsztat. Wpatrywał się w postać kobiety na skałach.

odwróciła się na lewej nodze.
- a na cóz mi rycerz. Nie jestem księżniczką, która potrzebuje ryceża gdyz jest tak nieporadna.-skakała na skalach do brzegu z ostatniego zeskoczyła robiąc salto i lądując przed swoim rozmówcą w pełnej zbroji szybkim ruchem upieła niesworne włosy na miejscu.
- można wiedzieć z kim mam przyjemność rozmawiać?

Niesiony przez nogi w kierunku przygody do miejsca pobytu dwóch osób zbliżał się niebiesko-włosy Thuz. Widać nigdzie mu się nie śpieszyło, w końcu był włóczykijem bez głębszych celów. Na plecach miał jakiś plecak, przy pasie przypiętą miał schowaną katanę. Przystanął niedaleko drzewa, przy którym siedział Gray. Z obojętnym wyrazem twarzy spokojnie przyjrzał się dwójce, i chłopakowi, i dziewczynie.
-Witam. Moja obecność przeszkadza?- zapytał krótko.

- To się świetnie składa, bo i rycerz byłby nieprzydatny.
Zadał niego twarz do góry, by spojrzeć na kobietę przed sobą. On sam praktycznie lezał pod drzewem, nie miał najmniejszej ochoty się ruszać. Mięśnie ciągle były odrętwiałe po działającej truciźnie.
- Z prostym kowalem z miasta Gray, miło mi. A panienka to...?
Zerknął w bok na przybyłego nieznajomego.
- Witaj. Czemu miałbyś przeszkadzać? ^

-Kenji Troisi krwawa furia Krainy Darian- przedstawiła sie choć miała wątpliwości by coś kojażył. Zerkneła na błękitnowłosego
-nie przeszkadzasz.- Usiadła na przeciwko Gray'a opierając się plecami o skałę. Mimowolnie zaczeła się bawić łańcuszkiem który miała w ręce.

-Pytałem z grzeczności.- odrzekł wzruszając nieco ramionami. Zrzucił na ziemię z pleców swój ekwipunek i rozejrzał się uważniej dookoła. Urocza okolica, ciekawie wyglądająca. W tym rejonie na prawdę dużo takich. Wzrokiem na chwilę ugrzązł w kamiennych "zębach". Potem dopiero ponownie skierował wzrok na przybyłych.
-Warto się przedstawić, jestem Thuzad Ward.

- Jak już mówiłem, jestem Gray. Kowal z miasta.
Przymrużył łagodnie powieki i potoczył wzrokiem po twarzach obojga. Ciągle miał na sobie brudną od materiałów koszulę roboczą.
Odkaszlnął.

Siedziała cicho obserwowując Gray'a uważnie gdyz wydawał się dość mocno osłabiony.
-Choroba czy trucizna?-zapytała z nienacka. zamykając przy tym powieki. Ścisneła wisiorek z sygnetem tak, że wbił sie jej w dłoń i cieniutka wstązka krwi spłinełapo jaj dłoni i powoli kapała na kamienie.

Postanowił nie wtrącać się do pytania zadanego przez Kenji do Graya. Thuzad nie zauważył nic, co mogłoby wskazywać jedno lub drugie. Widocznie był mało spostrzegawczy. Rozpoczął dalszą obserwację kamieni.

<jakbym długo nie odpisywał to znaczy, że neta nie mam, bo się ulewa i wichura zerwały, a jak piorun pewnie zaraz dupnie to mi neta w kosmos wywali>

Popatrzył na nią dziwnie. Czuł się już o niebo lepiej, więc nie sądził, że jego stan mógłby być wyraźny.
- Trucizna - odpowiedział.
Jego wzrok automatycznie skierował się na strużkę krwi. Wciągnął zapach przez nozdrza.
- Jesteście stąd?

-Darian juz mówiłam- powiedział wstając. Wskoczyła do wody zmieniając przy tym strój na lekką skurkową zbroję. Po jakiś 10 minutach wypłyneła z jakimiś glonami. Wyciągneła nuz i wycieła pare liści jakiejś roślkiny. Przywołała swoją torbe i wyciągneła z niej miske i ugniatak wrzuciła tam glony liście wczesniej zerwanej rośliny oraz dolała jakieś miksturki z torby. Wszystko starannie przygotowała.
-Artemis jest mistrzem ziół nie ja. Jeśli trucizna nie była zbytnio skomplikowana to powinno pomóc-wręczyła mu miskę -wypij uprzedzam jest naprawde paskudne

Miska z ziołami nie wyglądała zbyt zachęcająco, jeśli chodzi o przyjmowanie owych ziół. Społczół wobec tego Grayowi bardzo, ale nie komentował tego. Skrzywił się lekko, choć pod skrywał to nieco jego szal.
-Ja nie jestem stąd, jestem podróżnikiem, sam nie wiem skąd pochodzę. Może wiedziałem, ale nie pamiętam.

- A, tak, mówiłaś...
Wpatrywał się w miskę. Nie podobało mu się to, co się w niej znajdowało.
- Nie wiesz, co to za trucizna. Nie znam się, ale za jej pomogą pewna wiedźma robiła sobie teatrzyk w moim mózgu, więc wydaje mi się, że był to specyfik bardziej skomplikowany niż prosty.
Zsunął się nieco niżej.
- Też nie jestem stąd - powiedział w stronę Thuzada. - Ale miejsca, z którego pochodzę teoretycznie już nie ma.

-Teatrzyk w głowie ciekawe określenie-stwierdziła wyciagając kusze i celując w głowę chłopaka -pij i nie marudź. Pewnie chodi o Iriul czy jakoś tak wywołuje silne halucynacje a w połączeniu z wysoką teperaturą miesza w głowie. To prosta trucizna i podstepna objawy ustają by po jakimś czasie zaatakować ze zdwojona siłą.- przerwała na chwile by natychmiast dodać -jeśli organizm nie pozbędzie się jej całkowicie to śmierć jest najbespieczniejsza dla otoczenia.-opuściła kuszę- szkoda by było odbierac światu przystojnego kowala nie uważasz?

Z lekkim zdziwieniem patrzył na obrazek celującej kuszą w głowę kowala osoby. Ciekawy sposób na zachętę, nie ma co. I jaki humanitarny. Postanowił, tak jak wcześniej, nie przerywać w sprawie owej trucizny. Drapiąc się nieco z tyłu głowy, w ciszy czekał na rozwój wydarzeń.

- Oh... to nie trucizna wywoływała halucynacje... chyba
Kusza przy głowie była dla niego wystarczającym argumentem, przyjął zatem naczynie i powąchał jego zawartość, czego natychmiast pożałował.
- O bogowie...
Zerknął w stronę Thuzada.
- Nie pomożesz koledze...?

-Czuje się jak nianika każąca zjeść dziecku brokułę.-zabrała od niego miskę i usiadła na nim w rozkroku zatkała mu nos i czekała oż otwoży usta by wziąść oddech i wtedy wlała zawartość miski do jego gardła-tego się nie wącha tylko pije-powiedziała widząc jego jakże epicką minę. Pogłaskała go po włosach - ciesz się że nie pracujesz jako zabujca i szpieg. Ja pijam o wiele gorsze trunki

Widząc, że zioła zostają wręcz siłą wpychane w Graya, wsadził tylko dłonie do kieszeni i zaczął patrzeć niewinnie w niebo.
-Ja tu na nic nie mam wpływu.- rzekł spokojnie

- O.O
Kiedy zatkała mu nos, pokręcił głową i grzecznie sam znów wziął naczynie. Wypił całe paskudztwo za jednym razem.
- Ufam, iż zacznie działać nim zwymiotuję?
Zsunął się pod nią trochę niżej. Wolał leżeć.
- I gdzie tu solidarność?

-Solidarność... nigd nie istniała taka kwestia. Ludzie wymyślili ją sobie by mieć czym się tłumaczyć, by dzielić swoją winę z innymi. Każdy jest kowalem własnego losu, Solidarność nie ma tu nic do rzeczy.-powiedziała z niemal wyrzutem. cały czas siedziała na chlopaku. Patrzyła w dal jej wzrok był całkowicie nieobecny, w pewnym momęcie przechyliła sie na plecy lądując na nogach Gray'a patrzyła wciąż nieobecnym wzrokiem w niebo.

Miał już odpowiedzieć na pytanie kowala, ale uprzedziła go furia, która ukazał w swojej wypowiedzi zdanie na temat określenia "solidarność".
-Powiedzmy, że myślę tak samo.- odrzekł wesoło.
-Poza tym to dla twojego dobra.- dodał z wymuszenie opiekuńczym tonem.

- Hmm, powiedzmy, że nie mam ochoty się spierać
Spojrzał tylko na Thuzada z wyrzutem, a chwilę potem poczuł, jak dziewczyna położyła mu się na nogach. Zerknął na nią.
- Taaa, każdy pracuje na swój rachunek, ale czy nie ma czegoś takiego, jak pomoc? A tobie kochana nie za dobrze tam?
Podparł się na łokciach, by lepiej ją widzieć.

-Pomoc?!- prychneła- weź mnie nie rozśmieszaj, choć może w twoim świecie istnieje. Ja jej niedostrzegam-zamkneła oczy -bywałam w wygodniejszych miejscach ale nie nażekam. Choć stopy troche twardawy jak na poduszke- wyszeptała

Co do sprawy pomocy miał się sprzeciwić, ale przypomniał sobie, że takowej nie udzielił kowalowi, gdy ten prosił go o nią. Wobec tego sprawę przemilczał. Rozbawiła go nieco uwaga elfki co do komfortu jej miejsca leżenia, lecz nie pokazał tego po sobie.

- Doprawdy? Pomoc nie istnieje? Więc dlaczego przyrządziłaś dla mnie ten lek?
Uśmiechnął się półgębkiem, podniósł się do siadu i dotknął palcem czubka jej nosa.
- Ona istnieje i nawet sama pomagasz. Po prostu nie chcesz tego dostrzec.
Zerknął na Thuzada, mrugnął do niego.

-nie ma nic za darmo...potrzebuje kompletu bełtów i ktoś musi załatać dziórę w jedej z moich zbroi liczę na zniżkę za twoje usługi.-powiedziała choć wcale tak nie myslała. Poprostu musiała mu pomóc nie wiedziała dlaczego ale poprostu coś nie dawało jej spokoju. Gdy poczuła jego palec na swoim nosie uśmiechneła się mimowolnie

-Kłamiesz, chciałaś po prostu mu pomóc, a teraz mówisz o zniżce, by poprzeć to, co przed chwilą powiedziałaś.- rzekł tryumfalnie, zadzierając wysoko nosa.
-Na mnie już czas, do zobaczenia.- pożegnał się, chwycił lewą dłonią plecak, i zarzuciwszy go na ramię, poszedł w swoją stronę.
<z/t>

- Bywaj - pożegnał Thuzada, a następnie pdciągnął się i opadł na plecy.
- Koleś ma rację: kłamiesz jak z nut . Gdyby tak nie było, nie pomogłabyś mi dopóki nie obiecałbym ci zniżki, a warto dodać, że wcale nie chciałem twojego leku.
Zagapił się w liście drzewa, pod którym leżeli.

-może masz racje, a może nie. W ostateczności zawsze moge pomachać ci kusza przed nosem.- powiedziała wstając do pozycji siedzącej.- Zreszta to nie tak, że chciałam ci pomuc. Poprostu złożyłam obietnicę a na nie łamię raz danego słowa. Proste jak kolce mantrykory.- stwierdziła uśmiechając się do niego.

- W takim razie pomagaj mi z jakiego tam powodu chcesz, ale pomogłaś mi. Doceniam to, dziękuję. Poza tym: nie tylko ty masz kuszę
Sturlał z siebie ładną panią i podniósł się na nogi. Pochodził trochę, oparł się o drzewo.

niechciało jej się wstawać patrzyła na chłopaka.
-Nie ma za co dziękować, poprostu...nie ważne- poderwała się na równe nogi i przeciągneła się. Jej kości odpowiedziały na to serią strzelań.
-spewnością wiele osób ma kusze są dość popularne. Tyle że moja jest automatyczna i musi mieć specjalne bełty.

- Kusza automatyczna. Robiłem takie ale ostatnio popularniejsze są krystaliczne.
Podszedł do niej. Wcześniej widział, że nosiła kuszę na udzie, zgiął się lekko, zręcznie odpiął urządzenie, obejrzał w rękach.
- Łał, dobra robota. Na zamówienie?

-A bo ja wiem? Zabrałam jakiemuś żołnieżowi który stał mi na drodze, ale wszystkie inne bronie i 25 zbroji są na zamówienie. Nie stać mnie na tanie rzeczy.- Wstała i zmieniła zbroje teraz stała w czarnej ze złotymi zdobieniami . Pokazał mu dziórę wielkości pięści.
-Jesteś wstanie to naprawić?

- Ciekawe, co to za żołnierz. W standardowym wyposażeniu nie ma takiego sprzętu .
Spojrzał na jej zbroję.
- Tak je... podmieniasz? Łał, prawie jak Erza
Dotknął krawędzi dziury w jej zbroi.
- Nie pytam, co i z kim robiłaś. Wiesz, jaki to materiał?

-przyboczna gwardia królewska w standardowym wyposarzeniu jest miecz jakieś sztylety i dowolna broń dalekiego zasiegu. A jeśli chodzi o dokładność zabrałam ją generałowi.-uśmiechneła sie- to nie jest trudne, kwestia wprawy. Co do materiału jest to czarna patyna a zdobienia z bardzo rzadkiej odmiany hityny. Walczyłam a to skutek zbyt małej odległości od balisty

- Generał. To tłumaczy jakoś broni.
- Patyna? - zdziwił się. Nie rozpoznał materiału. W ogóle jakoś się dziwnie czuł. - Mam trochę materiału na składzie... chityny nie mam, ale to nie problem. Musiałabyś zostawić zbroję w moim warsztacie.
Przetarł oczy dłonią.

-Patyna to materiał twardzszy od diamętu zato niesamowicie lekki.- powiedziała bardzo szybko.
-Nic ci nie jest?-zapytała troche zaniepokojona choć niedała po sobie poznać naprawde martwiła się czy lek zadziała na środek halucynogenny

- Tak, tak, wiem
- Hę? - Spojrzał na nią zaskoczony. Po chwili uśmiechnął się. - Tak, wszystko ok
Było mu po prostu trochę gorąco, co Morconom raczej się nie zdarzało. Ciężko, żeby było gorąco komuś, kogo ciało ma temperaturę ponad 40 stopni.

-To dobrze-powiedziała. Zmieniła strój spowrotem na sukienkę. -Długo masz zamiar przyglądać się tak tej kuszy? Chciałabym ją schować- powiedziała miło aczkolwiek stanowczo. Kenji czy ty aby... skupiła się na wygladzie krzewu rosnącemu za chłopakiem by nie dopuścić do siebie żadnego głosu a juz napewno nie głosu sumienia

Podrzucił kuszę w dłoni i podał ją dziewczynie.
- Bardzo proszę - szepnął. - Mój warsztat znajduje się w Laros, tuż przy rynku. Warsztat kowalski to miejsce, które bardzo łatwo zauważyć . Odwiedź mnie tam, to zajmę się twoją zbroją.

odebrała kuszę
-znajde, ilu może być kowali w jednym mieście?- i w tym momęcie przypomniało jej się że w darian w samej stolicy jest ich 37.-tylko się jeszcze określ ile mnie to będzie kosztować

- Zdziwiłabyś się.
- Za samą zbroję tylko 60 sztuk złota. Chityna nie jest tak droga, a przynajmniej nie, kiedy jest się stałym klientem sprawdzonych kupców.
Wsunął dłonie do kieszeni.

uniosła brwi w wyrazie zdumienia. za 60 sztuk złota to w Darian nawet bóta nie załatasz a co dopiero naprawisz zbroje..chyba zostane na powierzchni na stałe pomuślała po czym znów wskoczyła na kamień i odwróciła sie przodem do chłopaka. Usmiechała się promiennie.

- Co? Co się tak cieszysz? - zdziwił się.
Wpatrywał się w nią nieco zaniepokojony nagłą zmianą jej wyrazu twarzy.

-Coś mi sie przypomniało i tyle. Przecież nie można być wiecznie poważnym. Carpie Dien ale Memento Mori.- zrobiła kro w tył tak że stała na krawędzi

- Mądre słowa Zauważ jednak, że oba powiedzenia są zupełnie adekwatne do siebie "Pamiętaj o śmierci, więc ciesz się każdą chwilą".
Wsparł się plecami o drzewo, patrząc na nią. Zawalił dzisiaj dużo pracy, nie czuł się z tym dobrze, ale nawet gdyby był w warsztacie, to nie potrafiłby się zmusić do roboty.

-raczej "ciesz się życiem ale pamiętaj o śmierci". Trzeba być ostrożnym...-usmiechneła sieszerzej ukazując swoje śnieżnobiałe zęby.
-z ciekawości czemu nie zbliżasz sie do wody?

- Koncepcje tak prostych słów mogą być inne. Nasze się różnią
Uśmiechnął się krzywo, parsknął śmiechem.
- Takie rasowe... "przyzwyczajenie"

-nie mów że boisz się odrobiny wody. Chociaż prawde mówiąc drógi raz nie mam zamiaru tam nurkować za zimno jak na moje.-przeszedł ja gwałtowny dreszcz i omal nie wpadła do wody. Na jej szczęście była swietnie wyportowana i odało jej sie trwfić na inny kamień
-i o tym mówiłam ciesz sie chwilą ba każda może być ta ostatnią