Leże Cienistoskrzydłego

Liren chodził po górach już od dłuższego czasu... Nie mógł znaleźć tego leża.
Gdyby był tu informator pewnie miał by z niego niezły ubaw. Pewnie oto mu chodziło, że i tak nie znajdą TEGO miejsca gdzie przebywał Cienistoskrzydły. Liren powoli zaczynał odczuwać nogi które zaczęły mu się wbijać w "cztery litery". Dlatego poszukał jakiegoś większego, płaskiego kamienia aby mógł się na nim położyć i nabrać sił na dalsze poszukiwania, no i na walkę.

Gear

Liren odskoczył z kamienia i przyglądał się temu zjawisku. W głębi serca był szczęśliwy nie czół już tego zmęczenia co przedtem. Powoli podszedł do pomnika który przedstawiał skrzydła smoka. Jedno mógł być pewien, że to jest TO miejsce o którym mówił informator.
Liren najpierw oglądnął cały pomnik dookoła sprawdzając czy nie ma żadnego ukrytego przycisku.
Po chwili stanął jak wryty wspomniał ostatnie słowa informatora.
Uświadom sobie że ... chcesz oddać cały swój majątek Cienistoskrzydłemu... - Miał nadzieję, że nie dosłownie oto chodziło informatorowi.
Mężczyzna zdjął miecz i swoje szaty łowcy, położył je na pomniku. Z mieczem zrobił to samo. Trochę się wahał tego co właśnie zrobił ale wiedział, że to jest kluczem do królestwa smoka. Odsunął się trochę od pomnika i wypowiedział owe słowa.
- Smoku oddaję Ci mój majątek, a w zamian za to proszę cię abyś wpuścił mnie do swojego królestwa.- Wypowiedział słowa i czekał na co co miało się wydarzyć.

Gear

Liren podniósł się z ziemi i podszedł do pomnika. Złapał za miecz i szaty łowcy, i wszedł do środka. Po chwili zniknął we mgle.
Co to za potwór, że samym głosem powalił mnie na ziemię. Coraz mniej mi się to podoba. -Pomyślał mężczyzna i przesunął dłoń na rękojeść miecza.

Gear

//Sorka za krótki tekst ale nie maiłem za bardzo o czym pisać

// rozumiem

W miarę jak wspinałeś się po schodach mgła gęstniała. Poczułeś nawet że schody są zrobione z mgły, która zyskała właściwości ciała stałego.

Nagle zacząłeś widzieć tylko na odległość 1-2 metrów i ... przebiłeś głową "puchową podłogę". Twoim oczom ukazał się ogromny skarbiec. Góry złocistych monet, artefaktów, kosztowności wszelkiej maści, a na samej górze siedział ogromny jaszczur. Łuski miał koloru szarego, przyglądał Ci się.

- Zabawne, spodziewałem się wizyty jednego z was. Nie sądziłem jednak że jesteście śmiertelnikami. - zaśmiał się, echo spotęgowało moc Jego głosu, w efekcie sporo monet pospadało i rozsypało się po leżu.

To wszystko stawało się coraz dziwniejsze schody z mgły? A nawet podłoga była z mgły. Jedno było pewne iż jestem na jakimś innym planie. Gdy Liren ujrzał smoka zacisnął rękę i szedł przed siebie w stronę ogromnego jaszczura, a na słowa smoka odpowiedział.
- Co miałeś na myśli mówiąc, że spodziewałeś się jednego z nas? Rozumiem iż miałeś na myśli moją rasę. Zatrzymał się na chwilę i rozglądnął dookoła.
- Jak na tak potężną istotę zadajesz dziwne pytania. Myślałem, że po samej nazwie mojej rasy można się domyślić iż nie jesteśmy nieśmiertelni. Zresztą jak każda istota. - Powiedział Liren do smoka i uśmiechnął się do niego kącikiem ust.
- Mam jedno pytanie... Po co Ci tak ogromne skarby jeżeli nie możesz z nimi nic zrobić? - Rozejrzał się ponownie i spoglądnął na jeden z mieczy, który wydawał się być potężną bronią.
- Piękny miecz i z pewnością potężny.
Od miecza półboga również dało się poczuć niemal jego potężną moc.


Gear

Liren dokładnie przyjrzał się tej dziwnej zbroi która powstała z niczego. Taka odrobina posoki umiała stworzyć coś tak potężnego i to na dodatek ofiaruje mi swoją pomoc. Liren uśmiechnął się do siebie i do swojego nowego towarzysza.
- A więc nie poddasz się tak łatwo co? Mam dziwne wrażenie, że gdzieś musi być haczyk. -Czekał aż zbroja ponownie przemówi.
Po chwili dodał
- Razem możemy pokonać tą przerośniętą jaszczurkę, tylko jak? Jeżeli nie mogę się ruszać w tej zbroi.

- Moją wolę? Myślisz, że tak łatwo się poddam? Może i to Lirenowi było by na rękę, ale nie wiedział co do końca zbroja miała na myśli mówiąc "Jej cele"
- Nie wiem czy to na pewno jest dobry moment na to abyśmy rozmawiali. Mamy przecież tą jaszczurkę do pokonania, co Ty na to aby porozmawiać po walce?
Liren potrzebował planu jak zrobić aby dostać jak najwięcej i stracić jak najmniej. Jednak potrzebował czasu do przemyślenia tego, a rozmowa ze zbroją mu tylko przeszkadzała. Może podczas walki dostanie jakiegoś olśnienia. Nie zwracając dłuższej uwagi na duszę zbroi wyciągnął miecz w stronę smoka i powiedział.

- No co tak stoisz? Czyżbyś stracił swoją pewność siebie? Im dłużej będziesz czekała jaszczurko tym My będziemy potężniejsi! Przy końcówce zdania zaczął się śmiać jak opętany... Po chwili przestał jak zorientował się co robi.

Miejmy nadzieję, że aż tak szybko nie przejmie jego woli.

Gear

A niech cię.. Pomyślał Liren kiedy to zbroja nie dała mu nic powiedzieć.
-Zapamiętaj to sobie żyjesz dzięki mnie więc jak ja umrę to razem ze mną i twoja ostatnia szansa na jakikolwiek żywot na tym świecie. Liren przestał walczyć ze zbroją i ponownie się odezwał.
- Zanim się zgodzę MASZ mi powiedzieć co zamierzasz zrobić gdy zwiążemy razem nasze dusze. -Liren cały czas patrzył się na smoka i wiedział, że ta rozmowa powinna się już dawno zakończyć.

Gear

Liren opuścił lekko głowę i powiedział.
Zgoda niech Ci będzie. Lecz nie przesadzaj za bardzo. Pod koniec zdania podniósł głowę i wystawił rękę przed siebie, a jego oczy zalśniły błękitnym blaskiem.
- Μπλε αστραπή ευθυγράμμιση εχθρό μου! Ας τους αφήσουμε να αισθάνονται τη δύναμη του πατέρα μου! Krzyknął Liren i już po chwili pojawił się wielki smok uformowany jakby z piorunów. Otworzył paszczę a w niej pojawiło się białe światło i towarzyszący temu OGROMNY i przerażający grzmot.

Liren potrzebował ogromnej siły aby przywołać elektrycznego smoka, lecz efekt tego zależał już tylko od jego sprzymierzeńca i współwłaściciela jednego ciała.


//(tłumaczenie: Podniebna lawino zniszcz mego wroga! Niech poczuje gniew mojego Ojca!) Tekst taki sobie ale nie wiedziałem jak napisać aby pasowało do opisu...

Gear

Liren podskoczył pod smokiem na tyle wysoko aby dosięgnął jego łba. Wziął ogromny zamach i uderzył mieczem prosto w szyję smoka. Na wszelki wypadek naładował miecz wysokim ładunkiem elektrycznym. Wiedział, że smoki mają bardzo mocne łuski i potrzeba ogromnej siły aby się przez nie przebić.

Elektryczny jaszczur ominął strumień ognia i uderzył potworną ilością piorunów prosto w paszczę Cienistoskrzydłego, a następnie spróbuje oplątać smoka aby uniemożliwić mu atakowanie łapami. i ogonem.

Liren odezwał się do swojego drugiego JA...
- A tak właściwie to kim Ty tak naprawdę jesteś?

Gear

Liren podniósł się z ziemi i zacisnął zęby. Atak smoka był dosyć bolesny i nie przewidziany. Mężczyzna teraz uważniej pilnował swoich pleców. Ale jak też pokonać kogoś kogo nawet nie widać?
Półbóg odezwał się do duszy mówiąc szeptem.
-Możesz przybrać jakąkolwiek postać? Bo może w powietrzu będzie bardziej widoczny ten jaszczur.
Liren rozglądał się we wszystkie strony aby ponownie nie zostać zaatakowanym od tyłu.
- A Twoja rasa ma może jakąś nazwę? A i rozumiem, że mówiąc z cierpienia i strachu to miałeś na myśli TO, że inni przez was cierpieli? -Powiedział Liren i lekko podniósł rękę z otwartą dłonią. Na dłoni pojawiła się błękitna kula z której zaczęły trzaskać pioruny w każdą stronę. We mgle przypominało to jak pokaz laserów, które oświetlały każdą zapomnianą dziurę na tym planie. Z dłoni Lirene wyleciało około 200 piorunów. Miał nadzieję, że choć kilka z nich uderzy w jaszczura.

- Masz może jakiś pomysł? bo wygląda na to. że mój miecz nie jest na tyle potężny aby przebić się przez łuski smoka... W jego głosie dało się usłyszeć obawę o to czy mają jakąś szansę z tym potworem.


Gear

To uczucie było dosyć ciekawe i nowe jak dla Lirena, on nigdy tak na to nie patrzył. Teraz wiedział co Kenji czuje gdy z kimś walczy. I co najgorsza nawet to mu się podobało...
Liren zaczął się obracać we wszystkie strony i szukać tej przerośniętej jaszczurki. Zacisnął pięść na kiju od broni i szedł w kierunku skarbów.
-Tam ją na pewno znajdziemy. Nie pozwoli się tak łatwo okraść, na pewno pilnuje swojego skarbu... -Powiedział półbóg w myślach do Mordekaistera.

Gdy tylko jaszczur wystawił swój łeb za mgły Liren podbiegł do niego i uderzył prosto w brzuch aby podrzucić smoka do góry. Teraz nie walczył z nim tak aby go zabić ale w sposób aby smok cierpiał i nie ZDECHŁ za szybko.

Gear

( Mordekaiser, Mordekaisera tak sie odmienia )

Gdy wkroczyłeś na stosy monet poczułeś przyjemną sadysfakcję z tego co czuł smok. Zbroja zwiększyła Twoją wagę do tego stopnia że monety pod Twoimi stopami gięły się i łamały. Niszczyłeś jego cenny skarb.

Ryknął wściekły, przez co wiedziałeś skąd nadchodzi. Usłyszałeś śmiech.. śmiech Mordekaisera zlał się z Twoim własnym. Wyskoczyłeś naprzeciw smokowi, tuż pod Jego paszczą, którą zacisnął na niczym. Byłeś za daleko, by zadać bolesny cios w brzuch, więc zadowoliłeś się wykorzystaniem pędu i wbiłeś morgenstern w spód czaszki smoka. Zgrzyt i trzask giętej i w efekcie pękającej w kilku miejscach żuchwy smoka spowodowały ekstazę. Trzymając broń mocno w rękach i mając pełną kontrolę nad ruchami smoka swobodnie wygiąłeś się do tyłu i potężnym kopniakiem rozdzieliłeś swoją broń i smoka. Mogrenstern ociekał krwią, wokół Ciebie wylądowały kawałki kości, którą naruszyłeś. Smok zwinnie wylądował przed Tobą, z paszczą otwartą, oddychał ciężko.

Mgła opadła, widoczność wróciła do normy.

Zobaczyłeś coś, co nie jest dane zobaczyć większości, zobaczyłeś strach w Jego oczach. Zdałeś sobie sprawę, że wiesz już kto wyjdzie z tej potyczki zwycięsko... Co więcej, smok też już to wiedział.

Efekt tego ataku był jeszcze lepszy niż go sobie wyobrażał Liren szarżując na smoka i TO uczucie kiedy to smok ryknął z bólu. TO coś pięknego, a zarazem okropnego. Liren miał strasznie mieszane uczucia. Mgła opadła a smok ponownie był widoczny. Trochę zdyszany półbóg odezwał się do smoka.
- Nie wydajesz się już być taki potężny. Ja chcę wyzwania, a nie się bawić! -Krzyknął Liren do smoka po czym podniósł morgenstern do góry i chwycił go oburącz. Przygotowywał się do ostatecznego uderzenia w łeb smoka.
- Jak myślisz Mordekaiser co będzie ciekawszym widokiem. Wyrywane serce czy wyciekający mózg z łba tej jaszczurki? Wybór należy do Ciebie. -Powiedział w myślach do Mordekaisera po czym uderzył tam gdzie sobie życzyła druga dusza półboga.

(ok będę pamiętał na przyszłość )

Gear

Uśmiech usunął się bardzo szybko z twarzy Lirena. To wszystko stało się tak szybko. Smok już nie żyje, ale przecież mogłem wziąć te skarby i pozostawić go przy życiu, a później przyjść po więcej. I jeszcze to gdy widziałem samego siebie. Byłem jak więzień, niewolnik zakuty w kajdany i zmuszany do posłuszeństwa okropnemu panu. To wszystko BARDZO nie podobało się Lirenowi. Odzyskał na chwilę swoją własną wolę. Wyrzucił broń daleko od siebie i złapał się za głowę.
- TY bestio z Hadesu! Podła kreaturo stworzona przez mojego wuja. Czego tak naprawdę chcesz ode mnie? Co sobie wyobrażasz, że będę orężem którym będziesz się posługiwał, a gdy się stępi wyrzucisz mnie i znajdziesz sobie nowy?! -Krzyknął i powoli podszedł do swojego miecza po czym podniósł go i mocno chwycił. W razie jakiegoś protestu zbroi która mogła mu utrudniać drogę szedł dalej nie zwracając na nią uwagi. O ile się dało iść...

Gear

Liren złapał się za głowę i próbował dostrzec kto przed nim stoi jednak cały czas obraz miał lekko zamglony.
- To ja jeszcze żyję i albo słuch straciłem albo mi się wydaje czy właśnie rozmawiam z Cienistoskrzydłym? -Ten ból głowy nie dawał mu spokoju. Położył ponownie głowę aby przywrócił mu się wzrok.

Po chwili ponownie otworzył oczy i spróbował się podnieść na nogi. Podpierał się mieczem który nadal mocno był trzymany.

Gear

Liren z zdumieniem patrzył na smoka? A raczej na ciało człowieka w którego się przemienił.
- Jak to możliwe, że nie jestem poparzony i jedyne co pozostało mi po walce to TA blizna? I czy Mordekaiser nie żyje?
Na słowa Cienistoskrzydłego patrzył na znak pozostawiony przez plugawca.
Zrobił trochę zmartwioną minę i spojrzał na człowieka stojącego przed nim.
- Co miałeś na myśli mówiąc "Długo nie pożyjesz" Nie mam zamiaru ginąć w tak młodym wieku. - Powiedział Liren i podniósł się z ziemi, rozglądnął się wokoło. Patrzył na te wszystkie drogocenne kamienie i złoto jakie posiadał Cienistoskrzydły

Gear

- Zdążyłem to zauważyć, że to On pochłaniał wszystkie obrażenia. Tylko myślałem, że gdy się zbuntowałem to przestał mnie już bronić. Ale mniejsza z tym.
Powiedział Liren po czym włożył miecz do pochwy.
- To jak możemy pokonać tego pomiota raz na zawszę? Potrzebuję twojej pomocy bo sam nie dam rady z nim wygrać, jest coś co mógł byś zrobić aby mi jakoś pomóc... I powiedzmy, że bylibyśmy kwita. Skończył mówić i wlepił w Niego swoje oczy mając nadzieję, że jest jeszcze jakaś szansa na pokonanie tego zła.

Gear

Liren spojrzał na wszystkie skarby które nie robiły na nim już żadnego wrażenia.
- Jest coś co nigdy bym nie oddał za wszystkie skarby całego świata. Dla mnie najcenniejsze jest moje życie. Skarby możesz se zatrzymać teraz żaden pieniądz nie jest mi potrzebny jeśli mam i tak umrzeć. Dlatego o nic więcej nie proszę jak pomoc. Potrzebuję siły dzięki której będę miał większy procent szansy na przeżycie. Nawet gdyby miało wzrosnąć o ten 1%. To i tak z tego skorzystam.
Mówił to wszystko bardzo zmartwiony, nie chciał ginąć i w głębi ducha wierzył, że jakoś Cienistoskrzydły może mu pomóc...

Gear

Sięgnął po karteczkę którą wręczył mu Cienistoskrzydły.
- Dziękuję Ci za pomoc i przepraszam za wtargnięcie do twojego domu.
Zdrowiej szybko... Mam nadzieję, że się jeszcze kiedyś spotkamy ale tym razem będę miał zaszczyt walczyć u twojego boku.

Liren skierował się ku wyjściu i próbował nie "trzaskać drzwiami" Wyszedł szybkim krokiem.

Z/T
[/b]Gear[/b]