Pokój Peri'ego

Do pokoju prowadzą spiralne schody, na które wchodzi się z samego holu. Wejście na schody zamykają drzwi.

Wnętrze to sporych rozmiarów pokój, bardzo ciepły z powodu kominka, który jest przy tej ścianie piętro niżej. Sufit jest skośny (poddasze) i ma kilka okien w dachu. Jest również niewielki balkon. Stoi tu kilka foteli, sporych rozmiarów wygodne łóżko, oraz oszklona szafa z dużą ilością wysokiej klasy alkoholi.

----------

Amy poprowadziła Cię do holu, otworzyła drzwi kluczem. Za drzwiami były ... schody. Sukkub widocznie uznała to za rzecz normalną, więc ruszył na górę. Gdy skończył się schody zobaczyłeś swój nowy pokój. (opis wyżej)

Amy od razu wskoczyła na łóżko. - I jak się podoba? - zapytała prowokującym tonem. - Klucze zostawiłam przy końcu schodów..

Lekko oszołomiony wyglądem pokoju i oszklona szafką, dopiero po kilku chwilach dotarło do mnie że Amy się odezwała.
- Tak tak. - odpowiedziałem skupiony na kluczach.
Zdjąłem płaszcz, i w samej koszuli usiadłem w fotelu, patrząc na Amy.
- Pokój - ładny. Szafka - ładniejsza. Ty na łóżku - najładniejsza to mało powiedziane. Uśmiechnąłem się doń lekko. Podszedłem do szafki. Przeglądając butelki pod nosem mruczałem nazwy.
- Cheatoux de Yabol, hmm Cyrodillian Brandy.. O! Jack Daniels... Moją uwagę przykuł szklany flakon z przeźroczystą cieczą. Otworzyłem, do moich nozdrzy dotarł zapach ostrego, niczym nie barwionego, bezsmakowego alkoholu. - Polski Spirytus. Wyszeptałem niesłyszalnie.
- Reflektujesz na Wino, lub coś mocniejszego ? Odezwałem się do Amy, nalewając sobie Cyrodillian Brandy do szklanki.

- A co musisz robić? Ja zamierzam rozkoszować się trunkami i widokiem z okna.
Wstałem, z trunkiem powędrowałem w stronę okna.
- Zawsze się tak przeciągasz na czyimś łóżku?

- W końcu sam przyjdzie. Ja się za nim wiecznie uganiać nie będę
Wypiłem resztę alkoholu jednym haustem. Szklankę odłożyłem na parapecie. Położyłem się obok Amy, głaszcząc ją delikatnie po głowie.
- Powiedz mi moja droga, czy znasz kogoś takiego jak Eve ?

Objąłem ją lekko w ramionach, nadal głaskałem.
- Tak mi się przedstawiła we śnie, grała na flecie. Tą muzyka ujarzmiła dwa piekielne ogary.
Spojrzałem jej głęboko w oczy.
- Ładne masz oczy.

- Wiesz, ona grała, a te siedziały i gapiły się na nią jak sroka w gnat. Podniosłem się wyżej na łóżku. Bawiłem się jej włosami.
- Jak skończyła grać, to się zagryzły. Swoją drogą to jest wykonalne, muzyką można hipnotyzować, rozjuszać... Też chce takie włosy jak Ty, takie miłe w dotyku i w ogóle...

- Ja jestem anomalią, staram się być wiernym Powiedziałem idąc za nią wzrokiem.
- Gdybyś widziała Thane'a, powiedz mu by mnie odwiedził

Gdy odeszła, wstałem, nalałem sobie kolejną szklankę brandy, odpaliłem papierosa i usiadłem w fotelu. Rozmyślałem.

Myśli które kłębiły się w mojej głowie nie dawały mi spokoju. Mimo próby otępienia się brandy, mózg nadal pracował. Cały czas myślałem kim jest do cholery ta Eve...

Po kilku następnych szklankach, odkryłem że skończyło się brandy. Nie piłem. Wyszedłem na balkon. Oślepiony przedpołudniowym słońcem, wciągnąłem w nozdrza powietrze. Wszedłem do pokoju. Sięgnąłem pod łóżko. Wyjąłem nową gitarę. Wziąłem ja w dłonie. Wyszedłem na balkon. Zacząłem brzdąkać pojedyncze dźwięki. Przeszedłem do akordów, arpeggiów w końcu zacząłem grac już jakąś melodie. Wpadłem w trans..

Otworzył drzwi, był szczerze zdziwiony że Peri ich nie wykopał z zawiasów. Zaśmiał się do swoich myśli. Wszedł do pokoju, słysząc muzykę wiedział gdzie jest Peri. Zachowywał się cicho, by nie przerwać muzyki. Zabrał z oszklonej szafy cygaro, wyszedł na balkon, zatrzymał się koło elfa.

- Rozumiem że lokum się podoba... - po raz pierwszy od kilku stuleci zapalił cygaro zapalniczką. Zaciągnął się - Po tonie muzyki wnioskuje że chcesz pogadać.

- Niezwykle domyślny jesteś dzisiaj. Odłożyłem gitarę i wstałem. Oparłem się o barierkę balkonu.
- Eve, wiesz cokolwiek o takiej osobie? spytałem tonem rozespanego grabarza.
- Albo i demonie. Gra na flecie
Odpaliłem kolejnego papierosa.

- W takim razie również domyślam się że oprowadzenie po domu było na ... wysokim ... poziomie. - zaśmiał się, mając na myśli Amy

- Jestem u siebie, nie wypada mi zachowywać się inaczej... - zaśmiał się.

- Eve...? - powtórzył niepewnym tonem - To.... na pewno całe imię? Nie brzmi jak całość. Pierwsze słysze. Gra na flecie? Jaka to rasa, gdzie Jego lub Ją spotkałeś? - był zainteresowany tą informacją. Zaciągnął się cygarem.

Zaciągnąłem się papierosem. Po czym rozpocząłem spektakl.
- Teatrzyk "Różowy Peri" przedstawia spektakl pod tytułem: Sen

Akt pierwszy, scena pierwsza. Peri zasypia nad książką. W Śnie znajduje się na dużej imprezie w Willi Wielkiego Hrabii Thane Von Solusa, pana czeluści, odmętów, ognia i kruchych ciasteczkek. Nie wiadomo czemu Peri lezie do piwnicy. Tam spotyka piękną kobiete, która fletem zaczarowała i ujarzmiła dwa Piekielne Ogary.

Peri'an:
Kimżeś jest nadobna niewiasto. Jam jest Peri'an Phiro, szlachetny rycerz zła i alkoholu!

Eve, przestając grać na flecie:
Och, dzięki ci szlachetny wojaku! Jam jest Eve, ujażmiam fletem piekielne ogary... O ku**a! Zagryzły się!

Peri'an:
I całą twoja symfonie badyl strzelił

Kurtyna.

Dopaliłem papierosa po spektaklu.

- Masz nieźle posrane sny... widziałem sporo, ale piekielnych ogarów zaklinanych fletem... - pokręcił głową na sam pomysł - To tak jakbyś poderwał największego paszteta na imprezie, a kumple by Ci zazdrościli.

- Thane Von Solus, władca kruchych ciasteczek... - powtórzył kiwając głową - brzmi dumnie, nie powiem.

Gdy już odpowiedział na mniej istotne śmiechowe sprawy zastanowił się, wziął kilka buchów cygara. - Cóż, jeśli miewasz prorocze sny to wystarczy poczekać do faktycznej imprezy... czyli jutra, względnie pojutrza i zwyczajnie zejść do piwnicy. Jeśli jednak to zwykły sen to szkoda że Jej nie puknąłeś. - wzruszył ramionami - Lepszej diagnozy Ci nie postawię...

- Masz racje, to tylko głupi sen. Wszedłem do pokoju, wziąłem cygaro, wróciłem na balkon.
- Tak w ogóle, to kto będzie na imprezie. Same ważne osoby wymień.

- No, raczej... chyba że była naprawdę niezła. Z tym że wtedy opowiedziałbyś mi o Niej, a nie o tym co robiła. - zaśmiał się.

- Kto będzie? Każdy wysoko urodzony, lub liczący się demon, człowiek, elf, krasnolud, półkrwisty, może nawet ktoś ze sfer niebiańskich... Wszyscy obecni mieszkańcy tego domu. Jak chcesz to możesz kogoś tu zaprosić.

- Nie, nie chce. Znając życie większą część imprezy będę znal z opowiadań. mam zamiar się ostro urżnąć. Odpowiedziałem wypuszczając dym z płuc.

- To Twój wybór, w moim mniemaniu urżnięcie jest straszną głupotą, nie po to wystawia się imprezę na tyle osób by się zachlać. - wzruszył ramionami - To jakaś okazja że się chcesz zachlać? - zaciągnął się.

- Oczywiście! już od dwóch miesięcy nikogo nie zabiłem i okradłem... Zaciągnąłem się, i sięgnąłem po gitarę. Zacząłem grać do słów skleconych na poczekaniu.
-Naga i naruszona, zgwałciłem życie w jej ciele
leży martwa, owady gryzą jej bladą skórę
moje znaki tortur
na lewo mojej córki
łyse pogryzione ciało
Pamiętam
Moje liny i łańcuchy
Posiniaczyły jej ramiona i nogi
Wytarłem jej krew z mojej twarzy
Zhańbiłem jej delikatne ciało
Powolne uduszenie

Jej szyja jest skręcona i złamana
Brzuch okaleczony
Krew płynie z
Otarć

Kontrola umysłu
Uczucia zostały z tyłu
Wewnętrzne marzenia o nienawiści
Tworzę alternatywny stan grobu
Bojąc się śmierci
Modercze przeczucia
Wypełniają cię okropieństwa
Twoja dusza jest odrywana od ciała
śniąc mój sen o smierci
Wypowiadam zaklęcie
Twój umysł przeplata się z moim
Sny stają się jawą
Wyobrażnia się powiększa
Morderstwo jest moją namiętnością
Wybijam całe pokolenie

Rodziny rozdarte na kawałki
Ktoś inny zawładnął tym,
Którego kochają
Morderstwo daję mi przyjemność

Wchodzę w twoje sny
Przez moje zaklęcie będą krwawiły
Co noc
Zabójstwa powracają

śpię

Niech mnie ktoś obudzi
Z tego koszmaru
Stalem sie swoim najwiekszym strachem

Zbudzony widokiem
Twojej napadnietej rodziny
Ich dusze są uwięzione
Poza cmentarzem
Ciała gniją, ale ja nie śpię
Krzyk ty nie śnisz
Niech mnie ktoś mnie obudzi
Z tego koszmaru
Stałem sie swoim najciemniejszym strachem
Zaczął żyć
W moim umyśle
świecie ciemności
Zawsze śpię w tej trumnie
Wiecznie śnię

Spoiler:

- Uczestniczyłeś w kradzieży pomagając mi kupić tą willę, a że nikogo nie zabiłeś to... coś średnio chce mi się wierzyć.

Wysłuchał tego co wyśpiewał Peri. Gdy ten skończył, zapytał - Swoją drogą... Miałeś kiedyś kontakt z rasami niebiańskimi?

- Hmm... Nie. Chyba, że za rasę niebiańską mogę uważać tą piękną córkę burmistrza z Ksenodaru. Lekko się uśmiechnąłem, po czym opowiedziałem Thane'owi o najdoskonalszej Derenai jaką w życiu widziałem.
- A gdy zrobiłem co miałem zrobić, uciekałem z Kryształowego Miasta przed zdenerwowaną strażą przyboczną tego osobnika, która goniła nie na słoniach. Zaciągnąłem się cygarem.

Wysłuchał opowieści Periego, podczas której skończył swoje cygaro.

- Wiesz, nie do końca o to mi chodziło... choć powiem Ci że córa tego burmistrza bardzo stara się zaspokoić tęsknotę za Tobą. Zmienia kochanków jak rękawiczki, ale sam burmistrz na szczęście poinformował mnie że go jutro nie będzie. Poszczęściło Ci sie. - przyznał rozbawiony.

Zbladłem.
- Ale powiedz mi, że jej tu nie będzie. Ona lubiła ostrą zabawę.
Zaciągnąłem się.
- Amanda Richmoore, Keldo'rei, Alise Screamstorm, Izolda Rudowłosa, Triss Marigold. Kojarzysz te damy? Gdyby pojawiły tutaj wszystkie wymienione, i zobaczyły mnie... Machnąłem ręką, i zaciągnąłem się.

- Nie wiem czy tu będą. - wzruszył ramionami - Znam je wszystkie, masz niezły gust. Cóż, życzę powodzenia... masz jeszcze całe popołudnie na znalezienie dobrego ochroniarza na jutro - zrobił trollface'a

- Pytałem o niebian, bo jutro zjawi się Kayle... Archanielica bardzo wysokiej rangi. Zdarzyło mi się z Nią spotkać przez przypadek i jakoś wyszło że gdyby nie moja obecność, byłaby w ciężkiej sytuacji... - złożył ręce na klatce piersiowej - A że podlega pod prawa swojego bezimiennego boga to została moim aniołem stróżem.. - wymowne milczenie - Jeśli nie wiesz, to sprecyzuję: Kayle jest uosobieniem świętego gniewu... To ten rodzaj aniołów, które rozgrzeszają częściej przez ból i płomienie, niż litość, no i niemal nigdy nie zostają stróżami. - zaśmiał się - Historia jest o tyle ciekawa, że to właśnie Kayle, najokrutniejsza i najświętsza jaką znam... została aniołem stróżem demona, który przed Tobą stoi.

Pokręcił głową - Mimo sporego bagażu doświadczeń... Sam nie wiem jak się przy Niej zachowywać.. Jakiś pomysł?

- Hmm, ja bym ignorował ją. W końcu ma pilnować, a nie rozmawiać z tobą. Albo przerób Ją na demona. Poszedłem do pokoju, wróciłem z butelką Whisky i dwiema szklankami. Postawiłem rzeczy na stoliku który znajdował się przy drzwiach balkonowych.
- Tak z innej beczki, dało by rady skądś wytrzasnąć kostki lodu ? A wracając do wątku dziewczyn - ja się martwię o ich zdrowie, bo jak znam kobiety, to się pobiją...

- Nie rozumiesz, spotkanie Kayle było punktem zwrotnym mojego życia. Dopiero po Jej poznaniu przestałem być prymitywnym mobilnym pożarem. Zrozumiałem, że brutalność i niższe emocje nie są wszystkim do czego jestem zdolny... Gdybym się nie zmienił, to spotkanie mnie byłoby Twoim ostatnim wspomnieniem. - zaśmiał się.

- Lód... Chyba tylko w okolicy jadalni można go dostać.. Jak się pobiją to najpewniej obecni będą stawiać na to która wygra.. - zaśmiał się - to dość pospolita rozrywka..

- Cóż, nie ma co się lenić. Urządzę sobie mały spacer po twojej posiadłości.

Zgrabnie przeskoczyłem przez barierkę balkonu, wykonałem obrót w przód, i miękko wylądowałem na ziemi. Otrzepałem się z kurzu i udałem na spacer.

[z/t]

- Shalom... - odpowiedział elfowi. Zauważył że zostawił go w swoim pokoju i nie wziął kluczy. - No cóż, na szczęście nikt tu nie przychodzi. - zaśmiał się, wychodząc zamknął pokój, a klucz oddał Amy.

[z/t]