Restauracja

Restauracja nie jest druga. Właściciel oferuje ciepłe posiłki, ale również nie zabraknie alkoholu do spożycia. Oczywiście dla osób powyżej 18 lat.

Przechadzał się ulicami miasta, oczywiście w swojej Rycerskiej szacie i pelerynie, na do datek z mieczem na plecach. Tak zawsze chodził ubrany. Trochę zgłodniał, dlatego też wszedł do gospody. Gdy stanął przy barze, zrobiła się niezręczna cisza. Prawie nigdy żaden rycerz nie wchodził do gospody, tym samym Królewski Rycerz. Poprosił o jakiś ciepły posiłek. Przez kilka minut była cisza, lecz później wróciło do normy i każdy zaczął się bawić. On usiadł sobie z posiłkiem gdzieś w rogu i zapłacił za jedzenie trzy razy więcej niż to było konieczne. Miał dużo pieniędzy i lubił wpierać ludzi. Zaczął jeść powoli spoglądając na resztę gości.

(taki, bo taki, ale na początek może być [o ava chodzi])

Uchyliła drzwi do gospody nogą i szybko oparła o nie plecy, by drzwi się nie zamknęły.
- Puuuf - westchnęła, robiąc kro w tył, by otworzyć szerzej drzwi.
Przystanęła i opuściła na ziemię ciężką torbę.
- Że też moja rzeczy muszą być tak ciężkie... - mruknęła pod nosem.

Kończył jeść posiłek, lecz jeszcze chciał trochę odpocząć. Wezwał ręką kelnera i zamówił u niego coś do picia, tylko bez alkoholowego. Po chwili otrzymał to co chciał, sok pomarańczowy. Zapłacił za napój i zaczął go powoli sączyć, rozglądając się po gospodzie. Było tutaj dużo pijaków, którzy przyszli tylko napić się piwa i posłuchać muzyki, ale także nie którzy z wyższego szczebla.

Pociągnęła swój bagaż aż do lady. Tam go puściła i wskoczyła z tyłkiem na krzesło.
- Coś zimnego do picia, starcze - powiedziała do pana za ladą.
Ten podniósł na nią wzrok i przymrużył oczy. Nalał jej mleka.
- x3

Wypił do końca sok, po czym skończył jedzenie. Kelner przyszedł, posprzątał i poszedł, lecz on usiadł sobie wygodniej, w rogu gospody. Nie lubi być w centrum uwagi, do tego w tym stroju, gdzie każdy go rozpoznał. Ściągnął z pleców miecz i oparł go obok siebie. Nie będzie mu przeszkadzał w wypoczynku. Wyciągnął fajkę, którą miał w kieszeni i odpalił delektując się chwilą. Zainteresowała go dziewczyna, która siedziała przy ladzie. Miał wrażenie, że gdzieś ją widział, dla tego trochę jej się przyglądał.

Wypiła mleko jednym haustem. Otarła usta, które zmoczyła sobie nim. Po chwili odstawiła szklankę i wychyliła się do tyłu.
"Ten koleś... gapi się na mnie?! =="
Ześlizgnęła się z krzesła. Przeszła się wzdłuż ścian gospody, ale ostatecznie zatrzymała się przy nieznajomym.
- Palenie szkodzi - wyrwała mu fajkę i wyrzuciła za siebie. - ;]

Widać dziewczyna go zauważyła i wyrzuciła mu fajkę, a była taka fajna, mniejsza o to. Chyba go nie rozpoznała i nawet lepiej.
- Mi tam nic nie zaszkodzi. - trochę zażartował prostując nogi i spoglądając na dziewczynę.

- Takiś pewien? - uniosła teatralnie jedną brew do góry. - Kim byś nie był, takie używki zawsze wpłyną jakoś na twój organizm.
Oho, wielka znawczyni się odezwała . Lubiła się droczyć.
- Co się tak... patrzysz?

Gdy się zapytała to spuścił wzrok.
- Aa... tak jakoś... Wydawało mi się, że skądś ciebie znam. - powiedział spokojnie trochę wyglądał na zawstydzonego, bo sam nie wiedział dlaczego tak się gapił. Nie miał konkretnego powodu na to.

Pochyliła się lekko.
- Hmm, a może ja ciebie też skądś znam...?
Przypatrzyła mu się uważnie. Twarz nie była jakby obca, ale w ogóle nie mogła go skojarzyć.
Milczała, nim ją wreszcie oświeciło. Ten charakterystyczny ubiór...
- Widuję cię w pałacu - oznajmiła nagle.

No, dostrzegła to. Tak samo on wiedział o tym, że pracuje dla rodziny królewskiej.
- Tak. - powiedział spokojnie nie spoglądając na nią. W każdym razie, nie wiedział w jaki sposób pracuje dla rodzinny. Rycerzem na pewno nie jest, ani nikim z ochrony. Może służba?

Loara może wyglądała na chucherko... ale to były tylko pozory. Potrafiła dołożyć, ale rzadko dopuszczała się do przemocy.
- No to wszystko jasne - otrzepała ręce jak po skończonej robocie.
Odsunęła się i znów wskoczyła na krzesło.

Spojrzał na fajkę, która leżała najwyraźniej na ziemi.
- Mogła byś podać? Chciałbym dopalić. - powiedział spokojnie wskazując palcem wskazującym na fajkę i na nią spogląda.

Spojrzała na niego i "pufnęła".
- Kobietą będziesz się wysługiwać? - zapytała zadziornie. - Jak chcesz, to sam wstań i ją sobie weź. Uważaj tylko, żeby ktoś jej przypadkiem wcześniej nie zdeptał ;>
Zamachała nogami.

- Ty mi ją wyrzuciłaś, to powinnaś zwrócić, dobra mniejsza. - powiedział rozpinając peleryna i kładąc jedną rękę na stole, a drugą na nodze.
- Jak się nazywasz? - zapytał się jej spoglądając na nią.

- Wyrzuciłam po to, żebyś jej nie palił, więc raczej z uśmiechem ci jej teraz nie przyniosę ;]
Zgłodniała trochę. Wzruszyła tylko ramionami i zajęła się oglądaniem swoich paznokci.
Zapytał ją o imię. Nie od razu odpowiedziała.
- Loara.

Loara, ładne imię. Nawet do niej pasowało. Ze swoich obserwacji wywnioskował, że to niegrzeczna dziewczynka jest.
- Miło mi ciebie poznać Loara. Nazywam się Alucard vi Britannia. - powiedział spokojnie, po czym wstał i podniósł fajkę, następnie znowu ją odpalił.

Dobrze, Loara. Nienawidziła, gdy ktoś do niej się zwracał "Loaro".
- - jąknęła się. - Z-zaa... za dłu-uggie! '
Zakłopotała się lekko.
- Jak mogę do ciebie mówić?

Spojrzał na nią i jej reakcja nie była za dobra, myślał że zaraz się na niego rzuci.
- Namiestnik i Królowa najczęściej mówią na mnie Al. - powiedział spokojnie dokańczając fajkę i gasząc ją.

- Al - powtórzyła. - Ok.
Z wymówieniem "Al" nie miała żadnego problemu .
Obserwowała, jak popalał fajkę.
- I dalej to robisz wiedząc, że niszczysz siebie od środka?

- Można się przyzwyczaić. - powiedział spokojnie, rozglądając się po lokalu. Było coraz więcej ludzi, nawet duże zamieszanie się tutaj robi.
- Zjesz coś? - zapytał się z grzeczności.

- Zginiesz przedwcześnie ;]
Tak, ludzi było zdecydowanie coraz więcej. Coraz to za dużo. Ktoś ją właśnie szturchnął ramieniem.
- Ejże, uważaj sobie! ==
- Przepraszam, przepraszam... o.o
Spojrzała na niego, a oczy jej jakoś zabłyszczały.
- Jeść? - pomasowała się po brzuchu. - Mmm...

To już dla niego był sygnał, że coś chce do jedzenia.
- Na co masz ochotę? - zapytał się wołając do siebie kelnera.

- Na cokolwiek, byleby było ciepłe! - zawołała, zeskakując z krzesła.
"Jeeeeeeeść! *____*"
- Mmm~!

Aż się lekko zaśmiał przez reakcje dziewczyny i zamówił specjalność dnia dla niej, a do popicia dwa kieliszki najlepszego wina. Polał wino, następnie położył koło dziewczyny, gdzie stało już jedzenie. Spokojnie spoglądał jak je i popijał wino. Trochę dziwnie zaczęła się ich znajomość, ale nie może narzekać. Jest dobrze jak jest. Mogło by być nawet gorzej, gdyby byli przeciwnikami, bo nie wyglądała na zwykła służbę.

Jak tylko podstawili jej pod nos ciepły obiad to zrobiła maślane oczy i minę w stylu: *_____*. Zaś na wino spojrzała sceptycznie. Nie miała mocnej głowy.
- Nie upijesz mnie - mruknęła.

- Wino jest na lepsze trawienie, ja już zjadłem. - powiedział spokojnie popijając powoli wino. Następnie odłożył je na stół i podparł się ręką brody. Ten wieczór wydał mu się nawet miły. Nie dostał jeszcze zawiadomienia od namiestnika, o spotkaniu.

- Nie chciałabym przy ty stracić głowy ;>
Wszamała wszystko z talerza w trymiga. Nazywała to "łatwym jedzeniem". Na polowania była zbyt leniwa...
- Dzięki, bardzo smaczne było x3 - uśmiechnęła się dziękczynnie.

- Nie ma za co. - odpowiedział, bo tak na prawdę to miał pieniądze, więc nie musiał oszczędzać. Wiedział jak się dobrze żyje i chciał tak żyć ciągle. Podniósł kieliszek wina do góry i upił jeszcze trochę.

- Taaak! Toast! - zawołała, kiedy podniósł kieliszek do góry. - Zdrówko!
Udała, że też wznosi toast. Nic nie piła, a już była pijana .
- Mhm, mhm! Teraz jestem najedzona x3 I szczęśliwaaa.

Złapał się jedną ręką za głowę "Jak można się upić niczego nie pijąc?". Powiedział sobie w myślach, po czym na nią spojrzał.
- Może powinnaś położyć się spać już? - zapytał się jej spokojnie.

Wygłupiała się, ot co x3
- Tak sądzisz? ;< Tak, przyda mi się siesta po posiłku!
Podeszła do swojego bagażu i podźwignęła go.
- To ja już będę lecieć! Wiesz, nawet miło się z tobą gawędziło.
stanęła w drzwiach.
- To pa!
I wyszła.

[z/t]

Gdy dziewczyna wyszła polał sobie jeszcze odrobinę winą po czym popiła znowu. Wyciągnął kolejny wkład do fajki, po czym go wymienił i odpalił. Pozaciągał się kilka razy u rozgościł się. Co za dziwna dziewczyna. Jeszcze kogoś takiego nie widział.

Klaran wszedł bez pardonu nie zważając na nikogo i zając sobie miejsce przy jakimś wolnym stoliku. Pierwsze o co poprosił barmana to szkocka, najlepiej Chivas Regal. Gdy dostał swoje zamówienie zaczął się rozglądać po ludziach. Nie widział nikogo zbyt ciekawego. Miał ochotę na pogaduchy, a nie znał tu nikogo. Bolesne... Wyciągnął papierosy i zapalił jednego. Sączył sobie spokojnie swoją whiskey i czekał aż coś się zacznie dziać. Oczywiście, jak zwykle gdy on chciał coś ciekawego, nic się nie działo...

Kręcił sobie kieliszkiem do o koła, tak żeby trunek wirował, po czym powoli go sączył. W przerwach zaciągał się papierosem. Jedną rękę schował pod pelerynę, a drugą miał na stole. Trzyma w palcach papierosach a w dłoni kieliszek. Ciekawe co go teraz czeka. Pewnie będzie nowy namiestnik, bo stary gdzieś zniknął. Większość za nim nie przepadała, za jego złe metody. Alucard nigdy nie oceniał ludzi, z którymi miał pracować. Nie oceniał czy dobrze robi, czy też źle, dla niego to było obojętne. Zabijając jednego człowieka, może ocalić tysiąc innych.

Klaran się rozejrzał w poszukiwaniu jakichś ludzi do rozmowy. Zobaczył jakiegoś... lalusia? siedzącego przy jednym stole, z kieliszkiem i papierosem. A jakby go trochę pognębić? Wstał i podszedł do niego.
-Witam, tu zajęte? Szukam osoby do rozmowy gdyż mi się nudzi. A Pan był pierwszą osobą o jakiej pomyślałem, by pognębić.
Zrobił wesoły uśmiech.

Ktoś następny się do niego odezwał. Czy to nie zbieg okoliczności, że już druga osoba, której nie zna chce się do niego przysiąść?
- Proszę, wolne. - powiedział spokojnie, po czym dopił do końca kieliszek i odstawił go na stole. Wypalił do końca fajką, po czym zgasił ją na popielniczce. Spojrzał na swój miecz, który był koło niego i włożył drugą rękę pod pelerynę.

Klaran podążył za jego wzrokiem i również spojrzał na miecz.
-Czyżby rycerz? To zaszczyt kogoś takiego poznać.
Powiedział, z lekko ironicznym uśmiechem. Gość wyglądał naprawdę na arystokratę za jakimi za bardzo nie przepadał. Ale co tam, przeboleje.
-Jeśli czasem miałbyś ochotę, możemy powalczyć.
Mówiąc to ściągnął swoją katanę z pleców, schowaną pod koszulą i położył ją na stole.
-Co prawda, nie jest to ten sam typ miecza, ale takim, jaki ty posiadasz, również potrafię się posługiwać.

Wysłuchaj dokładnie mężczyzny. Czyżby chciał się z nim zmierzyć? Al wątpił, że gość ma jakiekolwiek szanse. Nie wygląda na szlachcica, tym bardziej na rycerza.
- Nie chciał bym robić krzywdy komuś, kto na to nie zasłużył. - powiedział jak zwykle spokojnie. Jeżeli był nie winny, nie miał prawa go tknąć, lecz jeżeli złamał jakieś prawo w stosunku do namiestnika czy też samej Królowej, kara dla każdego jest prosta. Śmierć.

Klaran zaśmiał się głośno.
-Mój drogi Rycerzyku. Chyba przeceniasz swoje umiejętności. Naprawdę wydaje ci się, że mógłbyś mi zrobić krzywdę? Nie twierdzę, że nie umiesz walczyć. Ale jesteś RYCERZEM. A ja nie. Nie mam tych słabości co ty.
Odchylił się na krześle i położył nogi na drugim. Zgasił papierosa i dopił swój trunek. Kiwnął na barmana by ten podał mu drugi, ten sam. Po chwili jego zamówienie zostało przyniesione.

Lekko się zaśmiał na słowa mężczyzny.
- Nie wiesz kim jestem i nie wiesz co potrafię. - to prawda. Al mógł wygrać na wiele sposobów. Był szkolony od urodzenia do tego, żeby chronić rodzinę królewską. Klan Britannia znany jest z tego, że od wieków są szkoleni na najlepszych rycerzy, nie mówiąc o tajemnicy jaka ich obowiązuje. Rozmowa zrobiła się trochę nie przyjemna, wiedział, że nieznajomy chce wzbudzić w nim gniew, żeby się z nim zmierzył.
- Niestety nie mam czasu, obowiązki wzywają. - powiedział po czym wstał wolno z miejsca, następnie wziął miecz i założył go na plecy. Schował ręce do wnętrza peleryny i dodał.
- Do widzenia. - powiedział lekko się uśmiechając i wolnym krokiem wyszedł z restauracji.

[zt]

-Pff... nudziarz...
Mruknął do siebie po czym wyzerował swojego drinka. Nie ma tu osób wartych ponabijania się? Wartych rozmowy? Wszyscy są takimi nudziarzami? A to wielka szkoda... Wstał, zapłacił gospodarzowi i wyszedł.
[zt]

Wpadła jak burza do pomieszczenia. Zanim ktokolwiek w restauracji zdążył się odwrócić, Rashell już była przy ladzie, przy której czatował właściciel lokalu- jej ulubiony staruszek. Dzisiaj Rashell miała na sobie wesoły błękitny płaszczyk, którym zaszeleściła przed nosem starca. Usiadła przy ladzie.

-Czeeeeść!- zaćwierkała mu wesoło do ucha- Kopę lat, co? Podaj mi whisky. I jak Ci minął dzień? Udany?

-Przewalały się tłumy- uśmiechnął się staruszek- Jak zwykle zresztą

Powoli i spokojnie Sinikar wszedł do restauracji. Od razu powiało chłodem jak tylko się pojawił. Cóż z Sinikara jest "zimny" typ. Tak zimny że po każdym kroku zostawia odcisk stopy z lodu... Ale mniejsza. Spokojnie nie spiesząc się podszedł do lady. - Wodę poproszę. Rzekł opierając się łokciami o ladę przy okazji nieco ją "mrożąc".

Właśnie wypiła jeden kieliszek whisky i położyła się na ladzie, kiedy nagle zrobiło jej się niesamowicie zimno. Oderwała się od lady i zdezorientowana spojrzała na swoje ręce, które pokryte były delikatnym szronem. Staruszek zniknął z pola widzenia. Rash powoli odwróciła głowę w stronę białowłosego towarzysza.

-Archanioł- powiedziała cichym, ale nienaturalnie lodowatym tonem, świdrując wzrokiem jak na razie bok mężczyzny.

Powoli sięgnęła ręką do kieszeni płaszcza, w której miała swój sztylet. Wciąż nie odrywała wzroku od Siniego.

Sinikar ukruszył nieco lodu z pod jego łokci i patrzył przez jeden z kryształków jak przez zwierciadło. - Czy nie nauczono cię choć trochę kultury? Będziemy się bić w środku restauracji? A może ty nie chcesz się bić tylko zademonstrować swoją moc jaką masz w tym sztylecie? Rzekł chłodnym tonem wlepiając się w lód który działał jak lustro dzięki czemu widział każdy ruch upadłej anielicy. - A może zakopiemy topór wojenny? Powiedział cieplejszym głosem i uniósł jeden z kryształków patrząc przez niego jak przez okno. " Chociaż w jej przypadku to proste nie będzie." Pomyślał.

Lekko się przekręciła, aby zobaczyć jego twarz. Na jej twarzy malowała się nienawiść. Odkąd zamieszkała w Ashilut, miała nadzieję, że nie będzie musiała przeżywać tego wszystkiego na nowo. A jednak...

-A może zakopiemy topór wojenny?- powtórzyła z drwiną, zaśmiała się gorzko- Pamiętam twoją ohydną gębę...Byłeś jednym z tych, którzy przyczynili się do mojego wygnania z Nieba....A ty śmiesz mi jeszcze takie rzeczy proponować?!

W mgnieniu oka ręka z jej sztyletem znalazła się przy jego gardle. W restauracji zapanowała grobowa cisza, jednak nie zwracała na to uwagi. Zamilkła i obserwowała pusto Archanioła.

- Jeśli masz około... Sinikar z lekką drwiną liczył na palcach... - Około kilkutysięcy lat to faktycznie mogłem być jednym z tych którzy cię wygnali... Gdyby nie jeden szkopuł. Ja kilka tysięcy lat temu byłem w niebie... Dowodziłem obroną podczas pierwszego najazdu na niebo. I gdyby nie to że Lucyfer dręczył mnie kilka ładnych lat w piekle a ja błąkam się po wymiarach i po świecie od tych wielu lat to mogłem cię skazać. Ale to drobny szkopuł prawda? Kończąc zdanie złapał w dwa palce ostrze sztyletu które w kilka sekund zamarzło i bez wysiłku złamał je. - Oj kiepska broń. Mówiąc to wyciągnął swój miecz i położył na ladzie. - Zabij mnie tym jeśli sobie życzysz.

(Ty miałeś się zmywać, a okazuje się, że i na mnie pora )

Dopiero, kiedy przełamał jej sztylet i wyciągnął swój miecz, drgnęła. Doszła do wniosku, że to faktycznie nie było odpowiednie miejsce i odpowiednia pora na tego typu rozmowy.

-No tak. W sumie cała wasza zgraja niczym się od siebie nie różni

Zeszła ze stołka i skierowała się w stronę wyjścia,

-Nie rób z siebie męczennika. To żałosne- warknęła cicho, nie odwracając się i szybko wyszła z restauracji, nie płacąc nawet rachunku.