Restauracja

-U mnie to trochę inaczej.Pewnie nazwy mojego ludu w życiu nie słyszałeś-
Z pewnością Soteath za dużo krytykował,gdyby byli tu jacyś przedstawiciele szlachty-na pewno nie było by go już tutaj,tylko siedziałby w więzieniu na tak długo aż odechce mu się krytyki.Myrtan omiótł jeszcze raz pomieszczenie swymi ślepiami-byli tylko oni i kobieta,która niedawno zawitała przybytek.

W takim razie- siedziałbym za kratami do końca swojego życia. Przez wiele lat szkolenia, mistrz nauczył mnie, że uzasadniona krytyka daje naprawdę solidnego kopniaka w pracy nad sobą. Widać komentowania czyjegoś zachowania weszło mi w nawyk.
- Cóż, słyszałem plotki, iż pochodzisz zza granic Avalonu. A nietutejszych ras nie znam, więc masz rację.- powiedziałem.
Kątem oka spojrzałem na siedzącą nieopodal nieznajomą.

-To znaczy..ja się tutaj urodziłem,lecz moi "Świętej pamięci rodzice" nie byli stąd-
Myrtan siedział wygodnie,lecz co jakiś czas zmieniał pozycję,bo: noga mu zdrętwiała,cztery litery obolałe,lub z nudów.Co jakiś czas spoglądał na przybyszkę.Wyglądała dość interesująco (oczywiście pod względem poznania jej osobowości) .Myrtan z natury był nieśmiały,więc wolał nie podchodzić do tajemniczej nieznajomej.

- No i o to mi chodzi. Pod względem rasowym nie jesteś stąd.
Wypiłem resztkę wina, znajdującą się w kieliszku. Przestałem zwracać uwagę na zakapturzoną dziewczynę, bo i po co.
- To oświecisz mnie w końcu o swojej rasie, czy raczej ci się nie chce?- spytałem.

-Nie no to nie jest żadna tajemnica-
Myr puścił do niego oko uśmiechając się kącikiem ust(coś za dużo dzisiaj się uśmiechał.Chyba piwo źle na niego podziałało.Z reguły nie pił nic mocnego)Jego warz była lekko czerwona i zgrzana,jako iż był Hur'ande,to ciepło źle na niego działało.
-Nasz lud jest zwany "Hur'ande" co w przetłumaczeniu na wasz język oznacza "Białe Twarze" przeważnie osobnicy mojej rasy zamieszkują raczej mroźne części Altaru,ponieważ jesteśmy zimnolubni-Oj chyba już za dużo powiedział(normalnie na trzeźwo nie mówił tyle,ale krasnoludzkie piwo robiło swoje,to naprawdę mocny trunek)

Wysłuchałem cierpliwie jego wypowiedzi. Niegrzecznie byłoby przerwać, poza tym i tak nie miałem nic ważnego do powiedzenia.
W międzyczasie wysączyłem trzeci, ostatni zresztą, kieliszek wina. Na więcej nie miałem ochoty. Zbytnie upojenie alkoholowe raczej nie pasowało do zwiadowcy.
- Faktycznie, nie słyszałem o was. Ale słyszałem, że ludy północy są dość waleczne, lecz do tej pory nie miałem okazji do spotkania z nimi- powiedziałem, gdy Myrtan skończył mówić.
Chyba należało się już zbierać do wyjścia. Zapłaciłem gospodarzowi za posiłek i wstałem z krzesła.
- Cóż, na mnie już pora. Do następnego.- powiedziałem, kierując się ku wyjściu. Gdy wyszedłem z budynku,zarzuciłem kaptur na głowę i skierowałem się w bliżej nieokreślonym kierunku.

[z/t]

Zjadła cała zawartość talerza. Co wyjątkowo długo jej zajęło. Czuła się przejedzona, ale nie mogła się pohamować jak już zaczęła. Zabrała się wiec za piwo, przyjemnie smakujące po sycącym posiłku. Czuła, że ktoś co jakiś czas zerka na nią. Nie przejmowała się tym jednak. Przyzwyczaiła się do tego, ze jej blada skóra i dziwny strój wzbudzają zainteresowanie w mieście. Wypiła piwo do połowy już czując, ze trochę uderza jej do głowy.

Pożegnał się z Soteathem,po czym odprowadził go wzrokiem do drzwi.Zamknął na chwilę oczy,coby trochę się zrelaksować.Zaczął oglądać swój sygnet namiestnika z każdej strony ,zachwycając się nim.Poprosił karczmarza o dwa kieliszki i butelkę białego wina wytrawnego.Po paru minutach starzec przyniósł to ,o co prosił Myr i odszedł na zaplecze,widząc iż nie ma dużego przepychu,w zasadzie były w środku tyko dwie osoby.Myr wziął dwa kieliszki w jedną rękę a butelkę w drugą i ruszył do stolika nieznajomej.
-Przepraszam Milady.Czy można by było się dosiąść?-
Chłopak uśmiechnął się zachęcająco oczekując na odpowiedź dziewczyny.

Podniosła głowę do góry spoglądając swoimi bladoniebieskimi oczyma na nowo przybyłego. Właściwie to widziała tylko zarys sylwetki mężczyzny. Wyczuła jednak, że się uśmiecha i jest najwidoczniej w dobrym humorze. Milady? Nawet nie widziała co to znaczy, ale sądząc z tonu w jaki wypowiedział to mężczyzna to chyba nic obraźliwego. Zdobyła się nawet na delikatny uśmiech w jego stronę
- Proszę - Machnęła dłonią wskazując krzesło naprzeciwko siebie.

Spoglądał przez chwilę na dziewczynę swymi granatowymi oczyma,aż ona się zgodziła.Ukłonił się lekko w stronę dziewczyny.
-Myrtan.Namiestnik.Do usług-
Odsunął jedno z krzeseł i zasiadł wygodnie,kładąc butelkę wina oraz dwa kieliszki na blat.
-Może napije się Milady ze mną? byłbym niezmiernie wdzięczny.

- Em - zająknęła się - Morigan -
Spojrzała się jeszcze raz na Myrtana, nie kulturalnie było nie podać kim jest skoro on się w ten sposób przedstawił
- Uczona... - dodała po chwili, cicho odkładając kufel z piwem na bok. Usłyszała pytanie i skierowała wzrok w pobliże butelki, która stała na stole. Dotknęła jej delikatnie czubkiem palca. Było to dość dziwne zachowanie. Po chwili jakby rozpromieniła się.
- Wino? Bardzo chętnie Panie, nie zdarzyło mi się wcześniej próbować tego trunku.

-Czy ja jestem już taki stary?
Zażartował uśmiechając się serdecznie.
-Wystarczy Myrtan.jestem rad poznając taką osobliwość,jak panienka.
Przyglądał się jej trochę,ale go zdziwiło jak pomacała butelkę,ale mogła być na coś chora czy co.Lepiej nie było drążyć tak niezręcznego tematu.Pociągnął za drut który oplatał korek,wyciągając korek z butelki.Niesamowity aromat uniósł się w powietrzu po otwarciu butelki.Wziął jeden kieliszek i nalał wina,po czym podał dziewczynie.Wziął drugi i tak samo nalał trunku.Podniósł kieliszek w górę.
-Pozwolisz pani że wypiję za twoje zdrowie?-
Nie czekając na odpowiedź,opróżnił kieliszek mówiąc "Za twoje zdrowie droga Morigan"
Postawił kieliszek na blacie i spojrzał w jej oczy.
-Cóż.zawsze musi być ten pierwszy raz.

Uśmiechnęła się sama do siebie. Prawdopodobnie była od niego dwa razy starsza ...jeśli był człowiekiem. Nie mogła rozpoznać tej rasy. Było ich bardzo dużo w królestwie. Osobliwość, ciekawe podsumowanie Entai, przyszło jej do głowy.
- Dziękuje Myrtanie, pozwolisz, że odbiorę to jako komplement?
uśmiechnęła się lekko. Wcześniej wypite piwo trochę rozwiązało jej język. Wyczuła jego zdziwienie, kiedy dotknęła butelki. Była do tego przyzwyczajona. Wszyscy tak reagowali. Nigdy specjalnie się tym nie przejmowała. Przynajmniej starał się.
- W takim razie ja wypiję za Twoje jeśli mogę.
odparła biorąc w dłoń kieliszek wina. Spróbowała ostrożnie. Smakowało cudownie. Dziwne, ze do tej pory jeszcze się nie skusiła na wypróbowanie tego nowego smaku. Piła jednak powoli. Odstawiła na blat stołu kieliszek upijając zaledwie połowę.
- Bardzo dobre, aż sama się dziwie, ze wcześniej nie próbowałam
Nie poczuła, ze patrzy jej w oczy. Jej wzrok zatrzymany był na zarysie jego sylwetki, ale absolutnie nie na twarzy.

-Odbierz sobie to jako chcesz.
Spojrzał w okno i się zamyślił za bardzo.Był już trochę zmęczony,lecz nie dawał tego po sobie poznać.Tak był dobrym aktorem jak trzeba było.Przeciągnął się teatralnie i spoglądał to na dziewczynę to na pogodę.
-Niestety obowiązki czekają.Rad jestem że ciebie poznałem Morigan,ale teraz robota goni.
Wstał z krzesła i założył kaptur na głowę kierując się w stronę drzwi.Przed drzwiami odwrócił głowę jeszcze na chwilę do kobiety,która zapewne chciała mu już oddać trunek.
-Wino zatrzymaj.Do następnego razu.
Po chwili zniknął za karczemnymi wrotami mówiąc coś w stylu "Służba nie drużba".

(Z/T)

Rashell tego dnia była bardzo zadowolona. Naprawiony łuk świetnie się sprawował, do tego sprzyjała pogoda: nie było ani za gorąco, ani zbyt zimno. Anielica postanowiła zarazić dobrym humorem swojego przyjaciela barmana, ew. jego klientów. Wpadła zatem do baru, niczym burza i wskoczyła na ladę. Założyła nogę na nogę, poprawiła włosy i zadarła się w swoim stylu.

-WIELMOŻNY STARCZE.

Okazało się, iż dziadziuś stał tuż obok i łypał na nią spode łba.

-No heeej - Rash posłała mu wielce serdeczny uśmieszek.

Barman westchnął, ale skusił się na krzywy uśmiech.

-Dawno nie gościłaś u mnie

-Ojeeeej, stęskniłeś się!- krzyknęła Anielica i rzuciła się na starca z radością. Klienci patrzyli na niech jak na idiotów. No cóż, Rash już do tego przywykła

Przyjechał tutaj na białym koniu z pałacu, po spotkaniu z królową. Musiał przemyśleć tą kwestie. Dowódca tak wielkiej armii? Będzie musiał wprowadzać treningi, wyprawy i znowu treningi. Musi sobie poradzić w końcu pochodzi z vi Britannia. Ma to we krwi. Wojna to jego motto.
Wszedł do karczmy, po czym usiadł na swoim ulubionym miejscu w koncie gdzie cień zasłaniał mu większość ciała.

Kiedy Rashell przestała wreszcie dusić starca, postanowiła zamówić jakiś drink. Z powrotem usadowiła się na ladzie, znajdując się na najlepszym widoku i grzecznie poprosiła o coś mocniejszego na utrwalenie dobrego humoru. Chwilę później spojrzała przez okno i zauważyła...białego konia! Natychmiast zerwała się z miejsca i pobiegła w stronę okna, żeby popodziwiać zjawiskowe zwierzę.

-O matko! O matko! Nareszcie nadjechał mój rycerz na białym koniu! Gdzie jesteś, Ty mój przystojniaku?!- zawołała, rozglądając się bacznie po lokalu w poszukiwaniu jakiegoś urodziwego rycerzyka w lśniącej zbroi.

-Rash...- mruknął niezadowolony barman, trzymając w drżącej ręce szklankę z trunkiem.

Nie dało się dostrzec tej samej anielicy, z którą walczył przeciwko archaniołowi. Dobrze pamięta każdą swoją walkę, tą słaba i tą mocniejszą. Nie zwracał uwagi na zachowanie dziewczyny. Wyciągnął tylko fajkę i zapalił w niej tytoń zaciągając się, aż można było zobaczyć jego twarz przez czerwony żar.

Jeden z okolicznych pijaczków zgłosił się, że to on jest właścicielem białego konia. Już zbliżał się do Anielicy z wyciągniętymi łapami, ale ta tylko sprzedała mu centralnego kopa w czoło.

-Zdzichu, Ty co najwyżej to białe myszki możesz ujrzeć....- pokręciła głową Rashell.

Nagle poczuła zapach dymu. Wwąchując się bacznie, doszła do stolika, przy którym siedział Alucard. Jeszcze nie widziała jego twarzy.

-Ej, gnojku. Tu jest strefa dla niepalących- warknęła surowo do osobnika.

Pochyliła się nad chłopakiem i nagle go rozpoznała. Rzuciła się na niego i jedną ręką zaczęła go ściskać, a drugą czochrać włosy. Zignorowała fakt, że Al jest dzisiaj jakiś dostoniejszy

-AL! Kopę lat, młody! Napij się ze mną! No ze mną się nie napijesz?!

Ignorował zachowanie anielicy. Wcześniej aż tak dziwacznie się nie zachowywała.
- Się nie dziwie, że wykopali ciebie z nieba. - powiedział spokojnie ciągle popalając tytoń z fajki. Gwardia, gwardia, gwardia... Aaaa, dziewczyna go rozprasza i nie może się na tym skupić.

W sumie ignorancja Alucarda aż tak bardzo jej nie przeszkadzała, póki nie zaczął przypalać jej szaty fajką. Oderwała się od niego jak oparzona (i to w dosłownym znaczeniu ) Zdzieliła go otwartą dłonią po głowie (niczym Halinka Kiepska Waldusia)

-Pff! Trochę szacunku dla damskiego odzienia. To że Wy się odwalacie jak ostatnie pasztety, nie znaczy, że my mamy iść Waszym przykładem!

Przyjrzała się dokładniej młodzieńcowi.

-Chociaż nie....Ty jakiś taki wystrojony dzisiaj jesteś. Miałeś randkę z jakąś laską z podstawówki?- zapytała zaciekawiona, zbliżając się na powrót do Ala. Taa, miała dni, kiedy jej kompletnie odbijało.

- Dzisiaj... Eh, nie ważne. - powiedział, w połowie zdania się zatrzymując i chwile zastanawiając co ma powiedzieć. Jeszcze sam nie wie jak to uporządkować. Może gdy zobaczy zbrojną armie gotową do walki będzie miał większe chęci do dowodzenia nimi.

-Chyba boli Ciebie główka. Napijesz się, to od razu Ci przejdzie. Masz, napij się za moje zdrowie- podała mu szklankę ze swoim drinkiem- Ja się zmywam, na razie!

Wybiegła z lokalu radośnie

- Aaha, Fajnie tylko że ja nie pije. - powiedział spokojnie dopalając tytoń, który się właśnie kończył. Miał jeszcze trochę w zapasie. Rozsiadł się i rozglądał po lokalu, próbując pookładać myśli.

Lokal jak na środek dnia nie był zbyt wypełniony... Ledwie kilku ludzi w różnych miejscach... Drzwi otworzyły się powoli i ze skrzypem a zza nich wyszedł Rei... Chwiał się nieco na nogach ale dotarł do lady... Bystre oko zobaczy bandaż na prawym ramieniu,przesiąknięty krwią... - Co się stało Rei?- Spytał zaniepokojony stanem znajomego karczmarz... - Kolejny zabójca... - To już piąty w tym miesiącu... - - Dzięki ale umiem liczyć... Cholera zrobiłbym wszystko by dali mi już spokój... - Może powinieneś się zapisać do armii... - - Do armii? - Tak... Wtedy ludzie zobaczyliby że nie jesteś taki zły jak mówią... A twój talent łuczniczy z pewnością by się przydał... - - No wiem że umiem strzelać z łuku... Wiem że nie wielu w tym mi dorównuje ale do cholery czy armia przyjmie kogoś takiego jak ja? - A czemu nie? - - Ty wiesz czemu... - To kim jesteś nie przekreśla tego kim możesz być... Masz... - Karczmarz postawił na ladzie butelkę wina... - Na koszt firmy... - Powiedział uśmiechając się... - Ty zawsze wiesz jak mnie pocieszyć... Zaśmiał się Rei biorąc butelkę i przy okazji jeden z kieliszków... Doczłapał się do jednego ze stolików,nalał do kieliszka wina i zaczął powoli pić,rozkoszując się smakiem wina... - Uwielbiam wino... Mrukną sam do siebie...

Dziewczyna w stoliku w kącie przeciągnęła się lekko, w karczmie zaczynało się robić tłoczno. Nie przepadała za tym. Owszem w jej ojczyźnie, w zakonie, też ciągle ktoś się kręcił, ale tam nie musiała uważać. Dotknęła palcem butelki wina stojącej przed nią. Zawartość zamieniła się w małą czerwoną kulkę poszybowała w górę i rozprysła się nie zostawiając po sobie śladu. Zajęła się dokończeniem zawartości kufla.

Gdy w fajce skończyło się ziele, schował ją do saszetki i jeszcze przez chwilę odpoczął. Miał wiele pracy, musiał zabrać się za trening umiejętności domu vi Britannia. Nie może przez swoje błędy, tak jak ostatnio, na razić innych na niebezpieczeństwo. Musi stawić czoło swoim mocom, z których może być jakiś pożytek. Miał też plan, założenia kręgu maginów w gwardii. Magowie, będą mogli swobodnie pracować nad swoimi umiejętnościami.
Wstał z miejsca i wyszedł z gospody wsiadając na swojego białego konia, który miał na sobie płachty herbu rodziny. Odjechał w siną dal. Musiał jeszcze dogadać się z królową, gdzie będzie siedziba gwardii.

[zt]

Rei w przerwie między kolejnymi kieliszkami wyjął z kieszeni kartkę i jakiś ołówek... Kątem oka zobaczył jakiegoś wystrojonego rycerza wychodzącego z gospody... "Ciekawe czemu taki wystrojony?" Pomyślał spoglądając na pustą kartkę... Na niej miał się znaleźć jego plan zajęć na dziś... Pusto,pusto,pusto... Żadnych planów... Rei schował zarówno kartkę jak i ołówek i dopił wino... - Powinieneś iść do szpitala! - Krzyknął zza lady karczmarz... - Dzięki za radę ale chyba nie... - Jak wolisz... - Rei wstał od stołu i trochę się chwiejąc ruszył powoli do wyjścia... W końcu dotarł i wyszedł...
[z/t]

Do restauracji weszła [lepiej by było gdyby to był bar ^' haha] młoda dziewczyna w płaszczu. Oczywiście byłam nią ja- Sethy. Usiadłam przy wolnym stoliku i ściągnęłam płaszczyk. Byłam ubrana jak na avku, jednak miałam zamiast spodni spódniczkę plisowaną. Wzięłam kartę menu i wybrałam jedno ze starszych win czerwonych.

A za wspomnianą dziewczyną wszedłem ja- w lekkiej zbroi i z kapturem na głowie. No i z charakterystyczną maską, zawieszoną na pasku.
Usiadłem przy tym samym stoliku co Sethy. Rozejrzałem się po wnętrzu- nie było tu zbyt wiele osób.
Ja z kolei zamówiłem piwo. Dawno go nie piłem, więc przydałoby się nieco odkurzyć tę znajomość :3
- Tak właściwie to skąd jesteś?- spytałem Sethy.

-Jestem a Sanvante
Odpowiedziałam i wzięłam łyk czerwonego wina rozkoszując się wspaniałym smakiem. Jak zawsze udało mi się wybrać dobre wino.
-A Ty skąd jesteś?
Zapytałam zaciekawiona tematem. Co dziwne byliśmy tej samej rasy ale wątpię by zdarzyło się tak że i byśmy byli z tego samego królestwa.

- No można powiedzieć, że znikąd.- odparłem.
Nie byłem obywatelem żadnego z państw, no i jeszcze nie widziałem, gdzie się urodziłem. Ale jako moje pochodzenie zbytnio mnie nie interesowało.
- Podobno Sanvante jest piękne. To prawda? Osobiście nigdy tam nie byłem.
No te zaległości planowałem nadrobić w najbliższym czasie. Nie było jakichś nieziemskich odległości do pokonania, a i ostatnio miałem więcej czasu. Drobna wycieczka nie powinna zaszkodzić.

-Ozcywiście że jest piękne. Gdyby tak nie było, nie wybrałabym tego królestwa do zamieszkania. Wcześniej oczywiście mieszkałam gdzie indziej.
Odparłam z radością i rozejrzałam się po restauracji. Tu także nie było źle choć nie przepadałam za wykwintnymi restauracjami.
-Jeśli będziesz chciał pokaże Ci kiedyś chociaż częśc Sanvante.
Powiedziałam patzrąc na Raz`a.

Wychyliłem nieco złocistego płynu.
- Może kiedyś skorzystam, chociaż jestem zwolennikiem samodzielnych wycieczek.- powiedziałem z lekkim uśmiechem. Wygodniej rozsiadłem się na krześle.

-No cóz jak tam chesz
Powiedziałam i doalłam sobie wina bo moja lapmka juz opustoszała.
-I co tam jeszcze powiesz?
Zapytałam patrząc na niego z zaciekawieniem

- Co jeszcze powiem?- powtórzyłem po niej jak echo.
Patrzyłem się gdzieś w bok, zerkając po kolei na każdego obecnego w lokalu typa.
- A powiem budyń, co mi szkodzi.- zaśmiałem się, wracając myślami do rozmowy. Sethy nie wspomniała, że ma być z sensem, miałem tylko coś powiedzieć :3

Zaśmiałam się szczerze słysząc jego wypowiedź, aż ludzie z restauracji aż obrócili się w moją stronę. Gdy to zauważyłam od razu się ucieszyłam. Od śmiechu aż miałam czerwone policzki.
-Przepraszam
Powiedziałam do ludzi zebranych w pomieszczeniu.
-Zabawne, tylko na tyle Cię stać?
Zażartowałam sobie z Raz`a i jego jakże mądrych wypowiedzi.,

- Cóż, stać mnie na więcej, ale chwilowo nie mam weny.- odparłem z lekkim uśmieszkiem.
Złapałem parę łyków piwa. Nie zwracałem uwagi na ukradkowe spojrzenia obecnych.
- Zresztą, nikt nie mówił, że to ma być z sensem.- dodałem po chwili.

-No cóż skoro tak to nie wymagam nic więcej, no i też racja nikt nie mówił
Przyznałam rację biorąc kolejne łyki wina. O dziwo pomimo iż wypiłam już trochę tego nie działało na mnie ono zbytnio. No może tylko tak mi się zdawało bo na twarzy była już nieco czerwona od tego.

Opróżniłem już cały kufel piwa. No i za oknem się ściemniło, a ja od kilku dni nie miałem okazji porządnie się wyspać.
Pora by wyparować z tego lokalu.
- Dobra, było miło, ale ja się już zbieram. Do zobaczenia- powiedziałem do Sethy, wstając z krzesła.
Skierowałem się ku drzwiom, po drodze płacąc za piwko. Wyszedłem z restauracji.

[z/t]

-Pa
Pożegnałam Raza. No cóż szybko stwierdziłam że siedzenie samotnie w restauracji nie jest fajne. Dlatego ubrałam płaszcz i tak jak mój poprzednik opuściłam lokal.

[zt]

Wszedł do środka i tak jak poprzednio ustał gdzieś w ciemnym rogu. Był głodny. Zamówił sobie zupę i drugie danie (ryż i surówkę) Gdy otrzymał zamówienie, zaczął powoli i schludnie jeść, by nie zawracać na sobie uwagi. Gdy już skończył zupę zabrał się z drugie danie. Gdy już chciał zacząć jeść zatrzymał się zaczął rozmyślać nad tym co się ostatnio wydarzyło w jego życiu

Myślał dość długo, aż sobie przypominał że ma jedzenie. Wrócił do jedzenia. Gdy tylko skończył wstał i zapłacił. Kiedy już był wolny wyszedł wolnym krokiem i ruszył w stronę centrum.

[zt]

To było pierwsze miejsce, do jakiego skierowała kroki po przybyciu do miasta, co chyba nie powinno dziwić, bo zazwyczaj to właśnie Gospody i Rynek przycigały najwięcej ludzi, a ona, o dziwo, miała właśnie ochotę na spotkanie z.. kimkolwiek. Byleby dało sie z ta osobą normalnie porozmawiać. Usiadła wiec na jednej z ław i rozejrzała się, po czym westchnęła. No tak, przyjdzie jej wołać na gospodarza, przecież nie znalazła sie w krolewskiej kuchni..
Gdy tylko owy jegomośc zwrócił na nią wzrok, który, co już Zoję nie dziwiło, przebiegł po jej smukłej talii i biuscie, po czym niechetnie, cały czas zezując w dekolt, zatrzymał się na twarzy.
- Wino z wodą. - uniosła głos przekrzykując gar rozmów.
Kilka chwil później pulchna kelnerka, zapewne jedna z córek oberżysty przyniosła zamawiany napój w cięzkim glinianym kubku z ułamanym uchwytem.
Czarnowłosa podziękowała obiecując zapłacić po osttnim zamówieniu i umoczyła pełne usta w rozwodnionym alkoholu.

Miasto pełne ludzi,gwar,głośność... No tak przecież nie jest noc i miła,spokojna cisza. Sinikar spacerował ulicami miasta nie spiesząc się wyraźnie. Widać było po nim że był zamyślony. Szedł powoli i miarowo jakby obawiał się że jego kolejny krok będzie ostatnim. Ale to tylko złudzenie. Idąc tak powoli i spokojnie zatrzymał się wzrokiem na gospodzie. Jedzenia nie chciał. Chciał wina. Jakoś dziwnie mu się zachciało napić prawdziwego, czerwonego wina. Podszedł do drzwi i pchnął je lekko a te z niebywałym zgrzytem otworzyły się. Gdy jakoś Sinikar się przecisną przez drzwi zamkną je za sobą i rozejrzał się po lokalu. Od cholery ludzi fakt. Jego uwagę przykuła jednak piękna osóbka wyglądająca na bladą. Podszedł do stoliku przy którym siedziała i uśmiechnął się. - Czy możliwe jest bym dosiadł się do pięknej pani? Spytał lustrując ją wyczekującym odpowiedzi spojrzeniem czarnych oczu.

Dziewczyna podniosła spojrzenie znad glinianego kubka i uśmiechnęła się, mrużąc przy tym miodowe oczy.
- Jeśli taka jest pańska wola.. - przekręciła lekko głowę w bok, odsłaniając smukłą szyję, gdy włosy zsunęły sie z barków.
Zlustrowała meżczyznę uważnym spojrzeniem po czym znów podniosła wzrok na jego twarz.

- Dziękuje. Ah moje maniery. Wybacz moja droga żem nie kulturalny osobnik. Zaraz to naprawię. Powiedział skłaniając się pięknej pani. Nie do pasa ani nie skiną głową. Coś pomiędzy. - Sinikar. Mag do usług pięknej pani jak ty. Powiedział dosiadając się do stołu. - Być może to pytanie zabrzmi dziwnie ale co taka osoba jak ty robi tutaj? Nie wyglądasz na osobę która dnie przesiaduje w gospodzie. A może taka jesteś? Spytał patrząc jej w oczy jakby szukając odpowiedzi w oczach. Czasem odpowiedź jest na wyciągnięcie ręki a nikt jej nie zauważa.

Zoja darowała sobie dworskie dygnięcia, skinęła więc tylko głową wprawiajac w poruszenie długie włosy.
- Zoja. - przedstawiła się, jakby nie zamierzała dodawać do tego nic więcej. - Najemniczka. - dopowiedziała jednak po chwili.
Uniosła kubek do ust i upiła wina, rozcieńczone było lekkie, nie obawiała sie wiec, że będzie pijana, czego nie lubiła.
- Gospody to najlepsze miejsca na spotkania wszelkiego rodzaju.. po przybyciu do nowego miasta to tam najlepiej się udać. - odparła. - tutaj mogę dowiedzieć sie wielu rzeczy..
Rozejrzała sie po gospodzie, po twarzach bywalców, którzy rozmawiali głośno, smiejac się i pokrzykując czasem. Później przeniosła wzrok na Sinikar'a i uśmiechnęła się kącikami pełnych ust.
- A co sprowadza tu Ciebie, Maga?

- Krótkie nie spotykane aż nadto imię. Ale ładne i pasujące jak zawsze. Powiedział znów uśmiechając się podczas dania tego krótkiego referatu. - Nie wyglądasz na wojownika... Chociaż kto wie? Pozory mylą. Powiedział i wpadł w lekkie zamyślenie z którego wyrwały go kolejne słowa Zoji. - Jeszcze do nie dawna byłem taki jak ty. Podróżnik. Zagubiony w tym mieście. Ale teraz już nie. A czego dla przykładu chcesz się dowiedzieć? Może dam radę pomóc. Powiedział i oparł policzek o wystawioną do góry dłoń. - Co mnie tu sprowadza? Jakaś siła kazała mi tu przyjść. Może to moje zamiłowanie do wina? Może coś innego. Tym nie mniej ostatnio nie wykorzystuje swoich umiejętności bo nie ma po co. Powiedział lekko zawiedzony stanem rzeczy. Błe już nikt nie potrzebuje usług maga. Żadnej wojny na której magowie mogliby pomóc. Nic. Nuda zupełna.

- Może właśnie to, że jestem niepozorna czyni mnie dobrą wojowniczką? - zadała retoryczne pytanie, jakby sama do siebie.
- Czy jest tu ktoś, kogo mam unikać? Komuś kategorycznie nie wchodzić w drogę czy ustępować przy jakiejś zwadzie? - uniosła głowę znad kufla. Potrzebowała informacji o całym tym mieście, czy ktoś miałby dla niej jakieś zlecenie, gdzie są dobre gospody, a gdzie można się przespać bez pluskiew w łóżku. Nie pytała jednak, nie wszystko naraz.
- Może w takim razie poszukaj pracy na królewskim dworze? tam często potrzeba magów.