Restauracja

" Czy tu wszędzie anioły są tak nie lubiane?" Zaczął się zastanawiać ale nic mu z tego nie przyszło. Wziął z powrotem swój miecz i powoli,ospale wyszedł z restauracji. Co teraz może robić? Zobaczymy gdzie go nogi poniosą.
[z/t]

Pojawił się z dziewczyną pod budynkiem, waląc piorunem w ziemie. Stał jak pijany.
- Ufff, nie wiedziałem że podziała. - powiedział spokojnie otwierając dziewczynie drzwi. Gdy weszła, on wszedł za nią. Ludzie znowu zaczęli się na niego dziwnie patrzeć, bo nie na co dzień tutaj przychodzi. Zamówił dwa duże posiłki u gospodarza i usiadł przy stoliku gdzieś w rogu. Po chwili już posiłki były na stole.
- Smacznego. - powiedział po czym zaczął wcinać.

Za nim mogła przyswoić co się stało, gdzie jest i jak się tu znalazła to w mgnieniu oka zjadła podany posiłek. Gdy zaspokoiła głód, zrozumiała, że przed chwilą była w zupełnie innym miejscu.
- Dziękuje, ale jak...? - zapytała, nie kończąc zdania. Nie wiedziała jak nazwać to co właściwie się stało. Była w szoku i całkowicie zdezorientowana.
- Jeśli tak zdobywasz posiłki to ci zazdroszczę. - dodała, rozglądając się na wszystkie strony. "Ile tu istot..." pomyślała troszeczkę przerażona.

- Sam się dziwie, że się udało. - powiedział dumny z siebie. Ta technika była nie dopracowana, jeszcze za czasów jego przodków. Zjadł posiłek i odstawił na bok talerz. Wygodnie sobie usiadł i spojrzał na nią. Wyglądała na zdziwioną tym miejscem. Czy nie była nigdy w mieście, albo podobnych miejscach?

- Ale tu ludu... - stwierdziła, marszcząc czoło. By nie myśleć o tym spojrzała na chłopaka.
- Gdzie my właściwie jesteśmy? - zapytała. Wzięła do ręki, przekładając go miedzy palcami. Po chwili zaczęła lekko pukać w blat stołu w rytm nieznanej jej melodii.

- Jesteśmy w gospodzie, w mieście Laros. - powiedział spokojnie, ciągle na nią spoglądając. O czym ona może myśleć? Najczęściej jego znajomości bardzo szybko się kończą. A praktycznie to wszystkie jego znajomości, szybko się kończą.

- Aha... - nie mogła się powstrzymać by ponownie się rozejrzeć. Pierwszy raz była w tak zatłoczonym miejscu.
- Często tu bywasz? - zapytała, przekierowując wzrok na niego. On również na nią patrzył. Avven uniosła brew. - Coś nie tak? - zapytała. wcześniej trudno było jej uchwycić jego wzrok.

- Nie, często nie. - powiedział spokojnie i gdy zobaczył jej wzrok i pytanie od razu odpowiedział.
- Wszystko dobrze. - To jest pierwsza osoba, która nie uciekła od niego po jakimś krótkim czasie.

- Skąd znasz to miejsce? - zapytała zaciekawiona. Wszystko to było dla mniej nowe. Uśmiechnęła się. Lubiła przygody i nowe doświadczenia.

- Znam te miejsca jak własną kieszeń. Cała wyspa nie jest dla mnie wyzwaniem. - powiedział spokojnie ciągle spoglądając na nią. Był wpatrzony w jej oczy.

- Znasz wszystkie te miejsca? - zdziwiła się. - Ja od wielu lat ciągle błądzę i nie wiem gdzie jestem. Może to wina kiepskiej orientacji w terenie. A są tu jakieś miejsca, o których nieliczni tylko wiedzą? - zapytała nagle. Wciąż nasuwały jej się kolejne pytania. Zastanawiała się nawet czy chłopak nie jest nią znudzony.

- Jest kilka ciekawych miejsc, wartych obejrzenia. - powiedział spokojnie, plotąc ręce za głową, a nogi ciągle ma wyprostowane. Teraz zaczął go trochę uwierać miecz, który ma na sobie.

- Na przykład jakich? Macie tu wodospady? Albo groty z malowidłami sprzed wieków? Albo może... - chciała dalej wymieniać, ale opanowała się. Spuściła głowę, zasłaniając oczy grzywką.

- Mamy wodospady, a także grotę w górach. - zobaczył że dziewczyna zasłoniła oczy grzywką. - Coś się stało? - zapytał się, ponieważ nie wiedział, czy ją zaczął nudzić, czy może coś źle zrobił.

Rashell wpadła z rozmachem do restauracji, potrącając kilku gości po drodze, ale nie za bardzo się tym przejąwszy, zajęła dogodne miejsce przy ladzie. Koło niej natychmiast pojawił się staruszek-barman.

-Rash, ty wiesz, że bardzo ciebie lubię, ale ostatnio przyczyniasz się do mojego bankructwa

-Ostatnia whisky. Tak pamiętam. Potem Ci zapłacę. Wlej mi likierku kokosowego - wyszczerzyła się milutko do staruszka. Ten tylko pokręcił głową ze zniecierpliwieniem, po czym postawił przed nią kieliszek i napełnił ją trunkiem. Rashell szybko ją opróżniła i walnęła się z impetem na ladę.

Podniosła głowę jak oparzona.
- Nie, skądże! - odpowiedziała ożywiona. - Po prostu za dużo mówię. W każdym razie tak mi się wydaje. - uśmiechnęła się, spoglądając mu w oczy. - Za to ty tak mało, więc pomyślałam, że chyba masz mnie dość. - stwierdziła szczerze, po czym spojrzała na dziewczynę, która wpadła do gospody jak wicher. Zamówiła coś przy ladzie. "Jaka energiczna... dziwnie ci wszyscy" pomyślała Avven.

- Mało mówię, bo tak już mam. - powiedział spokojnie spoglądając na Rashell, która tutaj wparowała jakby się paliło. Trochę się skrzywił na jej widok, bo wiedział, że pracuje dla innego królestwa. On sam nie dawno widział plany wojny. Więc może być nie długo bardzo gorąco.

- Znasz ją? - zapytała z niezwykłą ciekawością. Chłopak przyglądał się dziewczynie, która wparowała do gospody i teraz popijała zamówiony napój. Wyglądał na niezadowolonego jej obecnością.
- Wygląda na miłą osobę... - dodała Av.

Podniosła leniwie głowę. Ujrzała Alucarda z jakąś uroczą niewiastą.

-Ulala, Al ma randkę! - powiedziała trochę za głośno, po czym ponownie sprowadziła się do parteru, trochę za mocno uderzając głową o ladę ;x

- Ta, znam ją. - po tych słowach ona powstała i zaczęła głośno gadać. Jaką randkę?! On nigdy nie chodzi na takie coś. Ale spokojnie, nie chce pokazywać złości.
- Boże. Jak ona coś powie to... - nie dokończył i złapał się za głowę.

- Co to randka? - zapytała Avven. Nie mogła przecież wiedzieć, żyła z dala od żywych istot.
- Kto to jest? - padło kolejne pytanie. - Nie lubisz jej? Chyba trochę za mocno się uderzyła. - dodała, przyglądając się dziewczynie.

Portal otworzył się kawałek przed i... Znów parę metrów nad ziemią. Sinikar wyszedł z niego. - No znowu. Zdążył tylko tyle powiedzieć zanim rąbnął z hukiem o ziemię. W środku pewnie go było słychać tak było głośno. Ale cóż podniósł się i wszedł do środka. " Ja chyba mam deja vu." Pomyślał widząc znów upadłą anielicę przy blacie. Tym razem usiadł przy jednym ze stołów przy wyjściu. Obserwując ludzi dojrzał... Znowu tego samego rycerza. " No nie. Byle by mi tylko dali spokój." Sinikar nie zwracał uwagi na to że jego skrzydła są widoczne jak na dłoni a wszystko wokół niego zamarza. Zamyślił się nad tym jaki popełnia błąd przy teleportacji że zawsze portal pojawia się kilka metrów nad ziemią.

Przysłuchiwała się rozmowie, nie zmieniając pozycji. Poruszyła się dopiero wtedy, gdy poczuła znajome zimno. Odwróciła się powoli z ponurym wyrazem twarzy. Wlepiła bezczelne spojrzenie w Sinikara, czekając na jego reakcję.

(prowokejszon :3)

Jak jej wytłumaczyć co to znaczy randka? Sam dokładnie nie wie co to znaczy. No i co teraz ma zrobić. Spojrzał na nią trochę zakłopotany.
- No więc... randka to... jak chłopak i dziewczyna razem się spotykają. Wiesz o co chodzi? - powiedział rozglądając się po całej sali. Po chwili wszedł do środka Sin. Jeszcze go tutaj brakowało. Poważnie na niego spojrzał, lecz zaraz wrócił spojrzeniem na Avv. Ściągnął pochwę z mieczem, którą miał na plecach i położył na kolanach.

Tym razem nie zamierzał się z nikim bić. Czuł spojrzenie rycerza jak i Rashell ale udawał że go nie widzi. " Już nigdy więcej..." Powtarzał sobie w myślach przypominając sobie walkę nad jeziorem. Po krótkiej nerwowej chwili wrócił do rozmyślania o tym jaki błąd popełnia przy teleportacji.

(Ignore.)

Avven zauważyła jak Al kładzie pochwę z mieczem na kolanach. Odwróciła się do tyłu by zobaczyć co spowodowało ten gest. Do gospody wszedł chłopak.
- Jego też znasz? - zapytała, ale domyśliła się odpowiedzi. - i niech zgadnę, nie za bardzo się lubicie. - uśmiechnęła się do niego.

- Ta. - odpowiedział spoglądając na nią. Ciekawe co on ma jeszcze mówić. Dla niego to miejsce już zaczęło być tłoczne.
- Ah. Dużo tutaj ludzi. - powiedział po czym rozejrzał się do o koła. To nie jego najlepsze klimaty.

- Za dużo. - dodała Avven, spuszczając ponownie głowę. - Wolę trochę cichsze miejsca. - uśmiechnęła się.
- Dlatego wolę już stąd wyjść. Zbyt tłoczno...

Odwróciła na chwilę głowę do Ala i Av. Uśmiechnęła się i skinęła im głową na znak, że wyjście stąd byłoby dla nich dobrym wyjściem. ()

Sama natomiast wypiła drugi kieliszek likieru i wlepiła wzrok w szkło barku, w którym odbijała się sylwetka Siniego.

- Gdzie chciała byś iść? - zapytał się z ciekawości. Jak by nie chciała to nie musi iść. Mógł by coś porobić. Na przykład? Potrenować gdzieś w lesie, albo w jaskini, albo na plaży przy jeziorze.

- Skąd mam wiedzieć co tu jest. To ty znasz te tereny jak rękawiczkę. - odpowiedziała, patrząc prosto mu w oczy. Wstała z krzesła.
- To prowadź. Duszno tu trochę.

- Dobra. - powiedział i chwycił mocno za pochwę od miecza prawą ręką i wstał. Po czym powoli zaczął wychodzić z gospody, przy okazji zapłacił za posiłki. Rzucił jeszcze spojrzenie na Rashell i Sin'a. Następnie wyszli w stronę jeziora.

[zt oboje]

Wyglądał tak jakby w ogóle nie interesowała go nic. Jednak tak naprawdę aż kipiał ze złości czując że w pobliżu jest Rashell. " Muszę się powstrzymać." Powtarzał sobie. W końcu po dłuższej chwili przestał się przejmować Rashell. Wrócił do zajęcia sprzed kilku chwil. "Eureka!" Pomyślał Sinikar. Już wie czemu przechodząc przez portal zawsze ląduje nieco wyżej. Zawsze przy przechodzeniu z niewiadomych przyczyn trzepocze skrzydłami. " Muszę zapamiętać."

Sini pochłonięty własnymi myślami, nawet nie zauważył, kiedy Rashell znalazła się na stołku obok niego. Nie reagowała na szron, który zaczął "gęstnieć" na jej rękach. Wypróżniała trzeci kieliszek alkoholu.

-Nie przywitasz się z koleżanką?- zapytała zwykłym tonem.

Gdy usłyszał głos Rashell mało nie podskoczył na krześle. - Przestraszyłaś mnie. Po chwili zastanowienia dodał. - Nie wiem jak byś zareagowała. Wolałem nie sprawdzać. Co było to było i nie zmienimy tego. Mówiąc to zaczął stukać palcem o stół. - Dlatego cóż... Przyjmiesz przeprosiny? Jako takie? I wybacz ale akurat nie było po drodze kwiatów. Powiedział mając w umyślę choć iskierkę nadziei że mu hm... Wybaczy.

(dobra, na dzisiaj możemy się pogodzić )

-Przyjmuję. Wypij za moje zdrowie....

Przysunęła w jego stronę pełny kieliszek, po czym wstała.

-....i zapłać rachunek, jeśli łaska- dodała rozbawiona, po czym szybko wypadła z lokalu

(nmm)

Sinikar uśmiechnął się i jednym szybkim łykiem wypił zawartość kieliszka. - Stara dobra whisky. No dobra tym razem za ciebie zapłacę. Sinikar wstał i podszedł do lady. Wyciągnął z pod szaty odpowiednią ilość pieniędzy by zapłacić. Zdziwienie jego nie miało granic jak zobaczyć wielkość rachunku. Zaśmiał się mimo wszystko i zapłacił przy okazji też jej zadłużenie. " Kto wie. Może jednak będzie dało się tu przeżyć." Po chwili opuścił lokal z uśmiechem na twarzy. Tym razem nie używając portalu.
[z/t]

Przechadzał się ulicami miasta, kiedy poczuł głód. Nagle zauważył jakąś gospodę. Ruszył w jej kierunku. Wszedł do środka i zaczął się rozglądać. Poprosił ciepły posiłek i od razu zapłacił za jedzenie. Usiadł w rogu na końcu. Nie chciał się zostać zauważonym. Zaraz zaczął szybko i łapczywie jeść jak by to robił pierwszy raz. Wiedział że w ten sposób zwróci na sobie uwagę ludzi, ale po raz pierwszy jadł ludzkie jedzenie.

Dziewczyna niepewnie weszła do gospody.Na głowie miała brązowy kaptur,który prawie całkowicie zasłaniał jej twarz.Podniosła powoli wzrok rozglądając się po pomieszczeniu.Świetnie,wszystkie stoliki zajęte.Amadea westchnęła cicho,zamówiła jedynie coś do picia i ruszyła powoli w stronę siedzącego w kącie chłopaka,to było jedyne wolne miejsce.No cóż,dziewczyna zatrzymała się przy stoliku.
-Przepraszam,czy mogę się dosiąść?
Zapytała cicho,a jej głos był delikatny i dźwięczny.Mówiąc zsunęła z głowy okrycie ukazując swoją twarz i pukle jasnych włosów.Jej czarne oczy skierowane były ku mężczyźnie.

Nagle jego ucztę przerwał czyjś głos więc szybko spojrzał się w tamtym kierunku.
- Oczywiście. Zapraszam
Powiedzaił i spojrzał się na twarzy nieznajomej

-Dziękuje.
Powiedziała równie cicho jak poprzednio i pełnym gracji ruchem przysiadła obok chłopaka.Czułą się nieswojo będąc tak blisko nieznajomego,ale nie miała wyboru.Uśmiechnęła się lekko do chłopaka po czym wzrok skupiła na kubku,który trzymała w dłoniach.Zawahała się na chwilę,ale po chwili upiła łyk gorącego napoju.

Po chwili wrócił do jedzenia. Czuł się dziwnie. Pierwszy raz siedział widzialny przy żywej istocie. Przyglądał jej się kątem oka, czy przypadkiem i ona mu się nie przygląda. Zapadł cisza.

Zapadła cisza,na ogół dziewczyna lubiła ciszę,ale ta była taka niezręczna.Amadea spojrzał kontem oka na chłopaka zauważając,że on też się jej przygląda.
-Nazywam się Amadea.
Powiedziała by przerwać ciszę,ale jej głos wciąż był niepewny.Nie lubiła się przedstawiać.Podniosła wzrok,a jej czarne,przenikliwe oczy spoczęły na nieznajomym.

Uśmiechnął się miło i przyjaźnie.
- Miło mi poznać. Kyoji jestem
Odpowiedział przyjaźnie i ciągle się na nią patrzył. Teraz jego uwagę przykuły jej oczy, które się na niego patrzył. Czuł się tak jak by właśnie tymi oczami wdarła się do jego duszy i umysłu. Nadal starł się wyglądać miło mimo dziwnego uczucia.

-Mi również miło.
Powiedziała już nieco pewniej,a na jej twarzy zagości delikatny,acz przyjazny uśmiech.Dziewczyna wciąż patrzyła na chłopaka jakby chciała sprawdzić czy ten zaraz nie spróbuje jej zabić.Była bardzo nie ufna.
-Kyoji..
Powtórzyła cicho,jakby próbując zapamiętać,a jej oczy uwolniły mężczyznę z 'uwięzi' kierując się ku jej dłoniom.
-Ładne imię.
Powiedziała,a jej uśmiech poszerzył się odrobinę.

Ciągle miał to dziwne uczucie. Nie wiedząc czemu nagle spuścił wzrok i patrzył się teraz teraz w dól
Co jest ze mną. Czemu ja się tak czuje. Może to przez to że do niedawna jestem w ludzkiej postaci
Pomyślał i znowu się na nią spojrzał. Położył teraz jednał ze swoich dłoni na stole a drugą położył na swoje kolano.
- Twoje też jest ładne. Skąd jesteś jeśli można wiedzieć ?
Zapytał się nie pewnie

-Z Ashilut.A Ty?
Powiedziała dźwięcznie,a jej głos cały czas był delikatny.Ponownie spojrzała na chłopaka.Dziewczyna nabrała trochę pewności siebie co było dla niej bynajmniej dziwne,przynajmniej podczas dnia.Amadea zamyśliła się chwilę,ale jej oczy wciąż przeszywały chłopaka.

-Eee... Jestem podróżnikiem i nie mam stałego miejsca więc chyba nie stąd
Powiedział jak by specjalnie. Nadal czuł jej spojrzenie. Teraz czuł się jak by te oczy go pochłonęły a on znalazł się w nicości. Nagle po jego szyi spłynęła mała klopa potu, ale tak mała że nie zauważalna. Jedzeni go teraz nie obchodził, teraz ona go obchodziła i jej oczy.
- Mhm. Czuli też nie jesteś z tego miasta. Masz bardzo ładne oczy, wiedziałaś. Takie nie zwykłe.
Powiedzaił jak by ktoś inny mu kazał.

-Tak,nie jestem stąd.
Powiedziała z ciepłym uśmiechem,jednocześnie zastanawiając jak tu trafiła.Trzeba przyznać,że po niektórych nocnych misjach traciła pamięć.No cóż,bywa.Uznała więc,że i tym razem jest to powód jej niewiedzy.
-Em..dziękuję.
Powiedziała trochę speszona,ale jej oczy wciąż utkwione były w chłopaku,tak jakby jakaś niewidzialna siła nie pozwalała jej spuścić wzroku,a miała na to wielką ochotę.Przyglądała się Kyoji'emu tak jakby zamiast jego twarzy widziała jego duszę.

Uśmiechał się dalej miło do Amadedy. Zauważył uśmiech istoty płci ,poczuł się trochę lepiej wiedząc że jego dziwne uczucie jak na niego patrzyła nie jest spowodowane specjalnie przez nią.
- Może powiesz mi coś. Było by miło
Powiedzaił miłym głosem